Written By: Κώστας Καράλης, Σοφία Κατζούρη
Όπως σε θέλω σ'ονειρεύομαι
σβήνω τα φώτα κι αργά σε γεύομαι
Όπως σε θέλω σε φαντάζομαι
με το μυαλό μου ξανά διχάζομαι
Και τότε η νύχτα
παίρνει διάσταση
απο τον Άδη ως την Ανάσταση
και απο το λίγο μέχρι το άπειρο
και τότε η νύχτα φέγγει επ'άπειρον
και τότε η νύχτα φέγγει επ'άπειρον
Όπως σε θέλω σ'ονειρεύομαι
μαζί σου είμαι κερί που καίγομαι.
Όπως σε θέλω σε φαντάζομαι
γίνεσαι ρούχο που το σκεπάζομαι
Και τότε η νύχτα
παίρνει διάσταση
απο τον Άδη ως την Ανάσταση
και απο το λίγο μέχρι το άπειρο
και τότε η νύχτα φέγγει επ'άπειρον
και τότε η νύχτα φέγγει επ'άπειρον...
