De Arameeërs zijn een heel oud volk. Zij worden al eeuwenlang onderdrukt en vervolgd in hun oorspronkelijke woongebieden in Zuidoost-Turkije, Syrië, Libanon en Irak. De Arameeërs spreken het Aramees, de taal van Jezus en één van de weinige talen in de wereld die al ruim 3.000 jaar wordt gesproken én geschreven. Het Aramees was voor een periode van ongeveer 1500 jaar de lingua franca van het Midden-Oosten. Daarnaast was het de taal van de grootste dichters en geleerden van de middeleeuwen. Voorbeelden hiervan zijn Jacob van Sarug en Michael de Grote, die de grootste middeleeuws kroniek op zijn naam heeft staan. De Arameeërs behoren tot de eerste volkeren die massaal tot het christendom overgingen. Nadat ze zich bekeerden tot het christendom in de eerste eeuw namen de Arameeërs de Griekse term ‘Syriërs’ (Suryoye) over als zelfaanduiding. De termen Syriërs en Arameeërs worden vaak als synoniemen gebruikt. In de NBG Bijbelvertaling spreekt men van de Arameeërs, in de Statenvertaling van Syriërs. Verwarring begon te ontstaan na de oprichting van de moderne Arabische staat Syrië (1946). Tot ongeveer 70 jaar geleden was de term Syriërs louter bestemd voor Arameeërs. De documentaire The Hidden Pearl geeft een overzichtelijk beeld van het cultureel erfgoed van de Arameeërs. Het boekwerk kan gezien worden als het standaardwerk over de Aramese cultuur, taal en religie: [ Ссылка ]

свернуть