Szpiglasowy Wierch to wznoszący się na wysokość 2172 m bardzo popularny szczyt, położony na głównej grani Tatr i stanowiący kulminacyjny punkt tzw. Liptowskich Murów, czyli odcinka pomiędzy Wrotami Chałubińskiego a Gładką Przełęczą. Góruje nad dolinami: Pięciu Stawów, Ciemnosmreczyńską i za Mnichem. Swoją nazwę – podobnie jak sąsiadująca z nim przełęcz – zawdzięcza wydobywanym tu niegdyś złożom antymonitu, który w języku niemieckim nosi nazwę „Spießglas”. Dawniej góra ta była nazywana także Grubym Wierchem, co upamiętnia – zachowana do dziś – słowacka nazwa „Hrubý štít”. Ze Szpiglasowej Przełęczy na wierch prowadzi znakowany trójkątami wariant żółtego szlaku. Wedle pierwotnych przedwojennych planów wytrasowana miała zostać droga znad Morskiego Oka przez Szpiglasowy Wierch, Liptowskie Mury i Świnicę, aż do górnej stacji nowo wybudowanej kolei linowej na Kasprowym Wierch. Sugerowany przebieg trasy wywoływał pogardę w środowiskach taternickich, przez co projekt zyskał prześmiewczą nazwę „Ceprostrady”. Ostatecznie planom budowy sprzeciwiły się władze czechosłowackie, z którymi Polska pozostawała wówczas w trudnych relacjach. W efekcie tego oznakowano tylko pierwszy – w całości polski – fragment trasy. Kończy się na Szpiglasowym Wierchu i należy stąd zawrócić na przełęcz, skąd można zejść do Doliny Pięciu Stawów lub nad Morskie Oko. Wędrowanie granią Liptowskich Murów jest nielegalne.
