Ο Γιάννης Χαρούλης επισκέπτεται το Κάστρο της Πάτρας για μια μοναδική συναυλία στις 20/09/12.

Στίχοι: Βιτσέντζος Κορνάρος
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Τ' άκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
που ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς της στράτα;
Τέσσερεις μέρες μοναχάς μου 'δωκε ν' ανιμένω
Κι απόκει να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω
και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς να σου μακρύνω
και πώς να ζήσω δίχως σου στον ξορισμόν εκείνο;
Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντρεύγει
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσ' εσύ, γυρεύγει

Κι ουδέ μπορείς ν' αντισταθής στα θέλουν οι γονιοί σου,
Νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάσσει η όρεξή σου.
Μια χάρη, αφέντρα μου, ζητώ κ' εκείνη θέλω μόνο
Και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω:
την ώρα που αρραβωνιαστής, να βαριαναστενάξης
κι όντε σα νύφη στολιστής, σαν παντρεμένη αλλάξης,
ν' αναδακρυώσης και να πης, «Ρωτόκριτε καημένε,
τα σου 'ταξα ελησμόνησα, το 'θελες πλιο δεν έναι».
λησμόνησε μ' παντοτινά και διώξε κάθε ελπίδα
και πες πως δε με γνώρισες μήτε και γω πως σ' ειδα
Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου,
για σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.

свернуть