Մարդիկ հոգնել են այս կորոնավիրուսից, կյանքի դժավրություններից ու ազատում են փնտրում այն նեղ դռնից որով անցնում ենք բոլորս:
Ես ուզում եմ այս զրույցի մեջ, ձեզ ցույց տալ, որ Աստվածաշնչյան ժամանակներում, երբ որ արդար մարդիկ նեղության մեջ էին ընկնում, ոչ թէ տրտնջում էին ու բողոքում թէ «Տեր, մենք հավատում ենք քեզ ու հետևում ենք քեզ, ինչու՞ ես այս նեղությունները բերում մեր վրա», այլ ասում էին, «Տեր, այս ամենը մեր մեղքերի ու անօրենությունների պատճառով է, և քո դատաստաններն արդար են»: Ուշադրություն դարձրեք, որ սուրբ մարդիկ չէին խնդրում որ իրենց վիճակը լավանա, այլ ասում էին, «մենք մեր գործերի արժանի հատուցումն ենք ստանում», «քո դատաստաններն արդան են», «փառք քեզ քո արդար դատասանների համար»: Եվ միայն այսպիսի վիճակի մեջ էր, երբ Աստված տեսնում էր, որ մարդը հասկանում է, հրաժարվում է չարությունից ու օգնություն էր ուղարկում Տերը: Այսօր այսպիսի մի օրինակի մասին եմ ուզում ձեզ պատմել:
Անցյալ շաբաթ մենք տոնեցինք մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի Սբ. Ծննդյան և Աստվածհայտնության ուրախ տոները: Ամսի 5ի երեկոյան, Ճրագալույցի Պատարագի սկզբում եկեղեցում ընթերցվում էր Դանիելի մարգարեության 3րդ գլուխը: Ամեն տարի Սբ. Ծննդյան Ճրագալույցին դա արվում է: Դուք հավանաբար եկեղեցում այն լսեցիք ու բան չհասկացաք, բացի նրանից, որ տղեքը գերադասեցին Աստծուն հավատարիմ մնալ ու կրակի մեջ նետվել, քան Նաբուգուդոնոսր թագավորին կռապաշտություն անել: Մեր եկեղեցում մենք կարդացինք աշխարհաբար, բարձրաձայն, դանդաղ ու .... ապշեցինք: Գիտե՞ք ինչու ապշեցինք: Որովհետև պատմությունը մի շատ այլ ուրիշ կողմ ունի, որ ճիշտ մեր ազգին ու մեր այս օրերին է վերաբերում:
Բաբելական թագավորը, ով ամբողջ հրեա ազգին գերեվարել ու քշել էր Բաբելոն, գերության, մի ոսկե արձան է կանգնեցնում ու ասում հիմա սրան պիտի երկրպագեք: Ով չերկրպագի կվառեմ: Երեք հրեա աստվածապաշտ մարդիկ չեն հնազանդվում: Թագավորն ասում է, կվառեմ ձեզ, տեսնեմ ձեր Աստվածը կփրկի՞ ձեզ իմ ձեռից: Տղաներն ասում են, մեր Տերը երկնքում է, կարող է փրկել, բայց եթե չփրկի, մենք ամեն դեպքում չենք երկրպագի քո արձանին:
Բաբելացիների թագավորը իրենց նետում է հնոցի մեջ: Ու այստեղ սկսվում է ամենահետաքրքիրը:
Փոխանակ իրենք բողոքեն ու տրտնջան թէ Տեր Աստված, մեր ո՞ր մեղքի համար ես սենց բան անում, տեսեք իրենք ինչ են ասում:
Աստվածաշունչն ասում է, հնոցի մեջ քայլում էին ու ասում, Տեր դու արդար ես: Ինչ որ արեցիր մեր հայրերի քաղաքների նկատմամբ, ճշմարտությամբ է, քանի որ մենք մեղք գործեցինք: Քանի որ քո դէմ ապստամբելով՝ մեղանչեցինք և անօրենություն գործեցինք. մենք առավել մեղանչեցինք նրանով, որ քո պատվիրանները չլսեցինք։ Չպահեցինք քո պատվիրանները և այնպես չարեցինք, ինչպէս պատվիրեցիր մեզ, որպեսզի լավ լիներ մեզ համար. այն ամենը ինչ բերեցիր մեզ վրայ և այն ամենը, ինչ արեցիր մեր նկատմամբ, արդա՛ր դատաստանով արեցիր։ ՄԵԶ ՄԱՏՆԵՑԻՐ ՄԵՐ ԱՆՕՐԵՆ, ԽԻՍՏ ԵՎ ԱՊՍՏԱՄԲ ԹՇՆԱՄԻՆԵՐԻ, ԲՈԼՈՐ ԵՐԿՐՆԵՐԻ ԱՄԵՆԻՑ ԱՎԵԼԻ ԱՆԻՐԱՎ ԵՎ ՉԱՐ ԹԱԳԱՎՈՐԻ ՁԵՌՔԸ: Իսկ այժմ չենք կարող բանալ մեր բերանները, որովհետեւ մենք՝ քո պաշտօնեայ ծառաները, ամօթահար եղանք եւ նախատինք կրեցինք։ Բայց դու, հանուն քո անվան, մեզ իսպառ մի՛ լքիր, մի՛ ցրիր քո ուխտը մի՛ հեռացրու քո ողորմությունը մեզանից: Տե՛ր, բոլոր ազգերից ավելի տկարացանք մենք և այսօր տառապում ենք ամբողջ աշխարհում մեր մեղքերի պատճառով։ Այժմ, այս ժամանակներում չկայ իշխան, մարգարէ եւ առաջնորդ: (Դն. 3):
Ինչքան բնորոշիչ է մեր այսօրվա ազգային վիճակին չէ՞: Հետո գիտե՞ք ինչ ասացին: Ասացին, «Արդ, գալիս ենք դէպի քեզ մեր ամբողջ սրտով, վախենում ենք մենք քեզանից, քո բարեհաճությունն ենք խնդրում. ամոթով մի՛ թող մեզ, այլ մեզ հետ վարվիր ըստ քո հեզութեան, ըստ քո մեծ ողորմութեան, Տե՛ր, փրկի՛ր մեզ ըստ քո հրաշալի գործերի եւ փա՛ռք բեր քո անուանը»: Եվ այսպիսի զղջման համար, այսպես իրենց մեղքը տեսնելու համար, «Աստծու Հրեշտակը իջավ կանգնեց հնոցի մէջ, ... կրակի բոցը թօթափեց հնոցից և հնոցի մէջ դարձրեց այնպիսի հողմ, որ ցօղ է բերում, և կրակը ամենևին չէր մոտենում նրանց, չէր տանջում և չէր նեղում նրանց» (Դն 3:49,50):
Սիրելի մարդիկ, սա է այն դասը, որ մենք պիտի սովորենք այսօր: Որ մեր Սբ. Ծննդյան շնորհավորանքները «դիժուրնի» (հերթական) դատարկ խոսքեր չլինեն: Այլ զղջացող ու ապաշխարող մարդու խոսքեր լինեն: Այն ժամանակ, Տեր Հիսուսը իսկապես կծնվի մեր սրտերի մեջ: Մենք կունենանք և իշխան, և առաջնորդ, և Աստված մեզ կազատի օտարի բռանակալությունից՝ ում ձեռքն է հանձնել այսօր:
Եկեղեցական տոներն աշխարհիկ տոներից տարբերվում են նրանով, որ իրենց մեջ դաս են պարունակում մեր համար, որ պիտի սովորենք ու ավելի լավ մարդիկ դառնանք: Եթե քո մտքի մեջ մտածողության փոփոխություն չի լինում, ապա այս տոները քեզ ոչինչ չեն ասի ու քո կյանքում ոչ մի բան չեն փոխի, ինչքան էլ դու ինձ կամ քո ընկերներին Ֆեյսբուքով, Whatsupով կամ Վայբերով, անջիգյար շնորհավորանքներ ուղարկես՝ առանց նույնիսկ բարև-բարլուսի:
Բայց բոլոր զղջացող մարդկանց համար մեծ ավետիս կա, իրենց մեղքերը տեսնող մարդկանց համար մեծ ավետիս կա, իրենց մեղքերի համար սգացող մարդկանց համար մեծ ավետիս կա, Աստուծո Խոսքը սովորել ցանկացող մարդկանց համար մեծ ավետիս կա, Աստուծո խոսքին հնազանդել սիրող մարդկանց համար մեծ ավետիս կա: Ձեր տառապանքները ոչ հավիտյան են, ոչ էլ երկար են տևելու: Որովհետև Քրիստոս Փրկիչը Ծնավ և Հայտնեցավ: Ձեզ և մեզ, մեծ ավետիս:
Փոխեք ձեր կյանքերը: Բարիացեք: Սիրեք Աստծուն: Բարություն արեք մարդկանց:
