«Μ' άφησες μόνο
Ο διάολος να πάρει τη μοίρα μου
Θα σ' είχα σφάξει
Αν ήταν του χαρακτήρα μου
Με ένα σαλάμι
Αφημένο καιρό στο ψυγείο
Είπα λοιπόν κι εγώ
Να σου κάνω ένα αστείο

Και πήρα τους μπάτσους
Κι αμέσως τους τηλεφώνησα
Και παγωμένα τους είπα πως σε δολοφόνησα
Στη μηχανή του κιμά
Είπα σ' είχα λιανίσει
Κι ένα σαλάμι με σένα πως είχα γεμίσει

Και ήρθαν στο σπίτι
Αμέσως να με πιάσουνε
Και στα μπαλκόνια
Βγήκανε για να δικάσουνε
Πω, πω, να δεις
Το αίμα του πλήθους παγώνει
Μ' ένα σαλάμι που παίρνανε σ' ένα σεντόνι

Και πλάκα να δεις
Να γράφει ο Τύπος διάφορα
Και ν' απορώ
Κοίτα ρε πως τα κατάφερα
Για να σε κάνω
Κοντά μου ξανά να γυρίσεις
Στα αλλαντικά
Να κοπούν εντελώς οι πωλήσεις

Που λες τους τη δίνει
Να θέλουνε να με λιντσάρουνε
Και για μια πλάκα
Την κεφαλή να μου πάρουνε
Κάπου εδώ μωρό μου
Τα αστεία τελειώνουν
Προφυλακιστέο με βγάζουν
Και μέσα με χώνουν

Και λέω την αλήθεια
Και τώρα πια δε με πιστεύουνε
Τρελοί και γιατροί
Μεσ' στο Δαφνί με αποφεύγουνε
Και περιμένω, μωρό μου
Να 'ρθεις να τους πεις
Πως είσαι καλά
Δεν είσαι σαλάμι
Και ζεις»

свернуть