#fjalaweb
Dy shqiptar të mençur u grindën një ditë
Me shqelma , me grushta godit e godit
U shanë de u rrahën , ç’je ti e ç’jam unë
Nga vëndi ku rrinin që të dy u vërsulnë
Me flokët përpjetë , me thonjtë në fyt
Dhe njeriu njeriun kërkon që ta mbyt
Kërkon ti marrë jetën , të gjallë ta hajë
Kërkon ta vrasë natën , e ditën ta qajë
Jo kjo është jotja , jo kjo është imja
Të ndahet trau , të ndahet dhe qimja
Me sy përflakur , në kokë hipën gjaku
Këtë ma la gjyshja , këtë ma la plaku
E kalon aty pranë , një ujk i uritur
E ndal vrapin ujku , u thotë i çuditur:
Ju dija të mençur , ju dija të zgjuar
Dhe kafshët urtinë nga ju kanë mësuar
Po ndaluni djema ! Pse ziheni ? Mosni
Kur rrugës kalova unë kujtova se lozni
Desha tu haja , por tani s’kam ç’ju dua
Se ju qënkeni ujqër , më ujqër se mua
Mos harroni të bëni subscribe kanalin tonë për më shumë video të ngjashme
