Annem Sara Mutlu... Norşin'den Arizona'ya adlı otobiyografimde bir bölümde tanıttığım annemle burada Kürtçe konuşmaya çalışıyorum... Annem ergenlik yaşından itibaren kimliği yok edilmiş, çarşaf ve peçenin arkasına gömülmüş bir kadındı. Hayatını erkeklerin kölesi olarak geçirmiş bir kadının yüzünü yakın akrabalar dışında ilk kez dünya buradan görecek... Kardeşlerim Aynur ve Ayşegül ve onların çocukları. Ayrıca kısaca kardeşim Müfit (Müfid) de burada. Benimle yıllarca konuşmadı. Bu ziyaretimde konuşup görüştük. Etrafındaki sünnilerin etkisiyle tekrar ilişkisini kesti.

свернуть