Στίχοι/Ερμηνεία: Λόγος Αιχμηρός/Ψυχολογική Ασάφεια
Prod: Μ.Β.Ψ

[ Ссылка ]

Unmixed

Αναστενάζει το δωμάτιο μ'όσα γράφω
και μάλλον όσα ήταν δικά σου,εν τελει δεν ήταν
Eφοσον χαθηκαν προπάντων, xάθηκες σε κόσμους άλλων
Λέω πως έμεινα εκεί που άφησες τον Γιώργο άδειο

Σίγουρα είναι το χειρότερο που μπορούσα να κάνω
Μα δεν ήταν ο κόσμος όπως τον φαντάστηκα μικρός
Μικτος απο φρίκη και λογική, κακός γιατί
Τα συναισθήματα δεν παίζουν ρόλο στα μάτια μεγάλων

Η καρδιά εάλω, το κελί μας έσπασε νομίζαμε
Μα το μεθύσι έφταιγε εξάλλου
Τα μάτια αυτά ήταν παγίδα
Για να μας επισκιάζουν μέχρι σήμερα, στο κατω-κατω

Πάνω γράφω, ότι η πτώση μας ήταν βεβαία απ το βάθρο
Όπου πατήσαμε και νιώσαμε ομορφα για αυτον το λιγο καιρο
Μερες που απορρουσα τι είναι πιο βαθύ; το διάστημα ή το ψυχικό μου κενο;

Απορώ ακόμα αν το σήμερα είναι η μέρα οπου η χαρά θα κάτσει εκεί που καθόταν τo αλκοολ
Μα μάλλον είναι μια σαν τις άλλες όπου ξερναγα
Kαι έλεγα πως θα πεθάνω όταν κοιμηθώ, πόνος μονάχα.

Δεν είμαι αυτός που πίστευαν εν τέλει
Είμαι ότι είπα, απ τη αρχή κοιτάω τι θελει aυτό που ειμαι τώρα
Eιδες; πως αλλαξαν τα πάντα μόνο πικρές να μετράω
μα τουλάχιστον δεν είχα παρωπίδες

Γίναμε πολλοί στη πόλη αυτή
Μαζί μαραίνουμε πολύ και μένουν μόνο τα αγκάθια της σιωπής
Σιωπώ για να μη σηκωθεί από το λήθαργο που ζει,
Eτσι κι αλλιώς τι σημασία έχω ε;

Μηδείς δεν νιώθει τι νιώθεις εσυ
Κι εγώ έτσι νιώθω αρα η εξαίρεση είναι προφανής
Εγώ δεν είμαι εσύ μα όμοιοι είμαστε κι ας νόμιζες γλυκιά μου δεσποινίς πως εισαι μονο μόνη

Μόνοι έτσι κι αλλιώς θα μείνουμε στο πάγο
Ώσπου να έρθει κάτι να μας λιώσει
Καλύτερα στη φλόγα από το χιόνι
Ζητάει η καρδιά μου να δεθουμε μα το μυαλό χειροκροτα ειρωνικά πάλι σαν πόρνη

Σαν να λέει "θα τη ξαναπαθεις, θα'σαι παλι κάτω"
Μα το ξέρω ότι είμαι άπειρα επιρρεπής να κάνω λάθη μα θα μαθω
Δεν είμαι αρκετός για εσένα μάλλον
Ούτε για τον εαυτό μου δεν ξέρω τι είμαι προ πάντων.

свернуть