╰☆╮ ♥ ╰☆╮Μαρακι ╰☆╮ ♥ ╰☆╮
ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΖΩΗ !
Φθινόπωρο ,έφτασε πάλι φθινόπωρο
το τραγουδούν στα δένδρα τα πουλιά
Το λέει η βροχή στο παράθυρο
κι ο άνεμος που μου χτυπά τα τζάμια.
Χτυπά και μου ψιθυρίζει
βιάσου, βιάσου σφαίρα είναι και γυρίζει
Τα πρώτα χιόνια στα μαλλιά
βιάσου, βιάσου δεν είμαστε πια παιδιά.
Και εγώ καθισμένος στο παραθύρι
σε κοιτώ κι απορώ ζωή
Πέντε βήματα ως το κοιμητήρι
Να… έτσι να κάνω φτάνω ως εκεί.
Παίρνω βαθιά αναπνοή
και οι σκέψεις βγάλανε φτερά
Ποτάμι στο δρόμο η βροχή
ποτάμι που παίρνει μαζί του τόσα όνειρα.
Πόσα μου έταξες ζωή
και πόσα μου ‘χεις στερήσει
Δεν ζήτησα ποτέ πολλά
δεν είχα όνειρα μεγάλα.
Δεν σε φοβήθηκα όμως ποτέ
σε κυνήγησα μα ήσουν τόσο βιαστική
Γελούσες, και φώναζες ..τρελέ
τόσο όμορφη, τόσο γλυκιά, τόσο σκληρή.
Σε λυπάμαι βρέ ζωή, σε λυπάμαι
δεν κατάφερες ποτέ να με λυγίσεις
Δώσε μου το χέρι σου και πάμε
Και ΄συ ψυχή μου μη δακρύσεις.
