ഇരുളിൻ മഹാനിദ്രയിൽ നിന്നുണർത്തി നീ
നിറമുള്ള ജീവിതപ്പീലി തന്നു
എൻറെ ചിറകിനാകാശവും നീ തന്നു
നിന്നാത്മശിഖിരത്തിലൊരു കൂട് തന്നൂ

ഒരു കൊച്ചു രാപ്പാടി കരയുമ്പോഴും
നേർത്തൊരരുവിതൻ താരാട്ടു തളരുമ്പോഴും
കനവിലൊരു കല്ലു കനി മധുരമാകുമ്പോഴും
കാലമിടറുമ്പോഴും
നിൻറെ ഹൃദയത്തിൽ ഞാനെൻറെ
ഹൃദയം കൊരുത്തിരിക്കുന്നു
നിന്നിൽ അഭയം തിരഞ്ഞു പോകുന്നു

അടരുവാൻ വയ്യാ.....
അടരുവാൻ വയ്യാ നിൻ ഹൃദയത്തിൽ
നിന്നെനിക്കേതു സ്വർഗം വിളിച്ചാലും
ഉരുകി നിന്നത്മാവിൻ ആഴങ്ങളിൽ
വീണു കൊഴിയുമ്പോഴാണെൻറെ സ്വർഗം
നിന്നിൽ അടിയുന്നതീ നിത്യ സത്യം

свернуть