Unutmam lazım onu ! Onu unutmam lazım ! Unutmam lazım ! ( Unutamazsın ) Unutmam gerek senin başkasıyla olduğunu . Yada bi başkasının kollarında uyuduğunu söylemeyin gözlerime ! Onlar görmesin hiç böyle bi sahneyi ! Bilmesinler , Düşürürken yaşlarımı zirvesinden karanlığa bürünmesinler ! Senin kayıp bi kent içindeki coşku dolu şarkıların , Namelerin süslersin hep kulaklarımı . Kötü söz dinlemesin gözmimiklerim . Ulan unutmam lazım geçirdiğimiz anları ! Kapında uyandığım sabahları ! Evin deniz kıyısına yakın bi yerdeydi . Martılarla karşılardık güneşin eşsiz endamını ! Sonra onlarla beraber üşüşürdük pencerene . Onlar akşamdan kalan ekmek kırıntılarını toplardı . Bense başkasına verirken düşürdüğün sevdi parçacıklarını . Bilmezsin kaç akşam geldim yanına açık kalan pencerenden . İzlediğim sen uykudayken daha bi masumdun daha bi sevgi dolu ! Kaç kere üşürsün diye çaktırmadan üstünü örttüğümü . Kaç kere uyandırmadan masumca öptüğümü bilmezsin . Gerçi artık bilmekte istemezsin . Hem nolucak ki bilsen ? Yine eski fotoğraflaramı göz atıcaksın ? Beni sadece bi kağıt parçasıylamı hatırlıcaksın ? Resimlerimizde mutluyduk , sen şimdide mutlusun . Benimse unutmam lazım . Unutmam lazım işte neden diye sorma ! Hatırlasam nolucak ki ? O günlere gerimi dönücez ? Yoo olmucak sen hala başkalarının kolunda mutluluğun yolunda . Olan bana olucak ! Unutmam lazım onu ! Aynalara çizdiğimden beri seni görmüyorum kendimi . Gerçi artık burnunun ucunu dahi görmeyen bi herifim . Alt komşular şikayet etmiş ev sahibine . Çok gürültü yapıyomuşum camları yumrukladığımdanmıdır bilmem . Dedimki yanlız adamım ben pek gürültüm olmaz . Öylelikle vermişlerdi evi . Sonra geldikçe her gece hayalin biraz sesim çıktı tabi . Anlattım ona gerçekleri , arada bir sinirden bağırmışım . Kafam tabi iyice evdende attılar sonunda . Saç sakalım karışmış öyle diyo eş dost . Ne önemi varki ? Ben senin hayatına karışamadıktan sonra . Varsın saçım sakalım olsun . Adını yazdığım park köşelerinde sabahlarken . Gündüz oynayan çocukların cıvıltısıyla uyandığım oluyo . Diyorum ki bunların arasında neden bizimde çocuğumuz yok ? Sonra kalkıp turluyorum sensiz bu şehrin sokaklarında. Duymak istediğin buysa ? Evet ağlıyorum ! Taktığımdan beri seni kafama , kendimi bildim bileli yani . Ama , ama unutmam lazım onu ! Evet , evet benim seni unutmam lazım ! Gidiyom ben papatya onu unutmam lazım ! Bu mektubuda ona ver gidiyom ben unutmam lazım onu ! Unutmam lazım onu ! Unutmam lazım onu ! Onu unutmam lazım ! Unutmam lazım ! ( Unutamazsın ) Unutmam lazım ! (Kahretsin !

свернуть