«Ақ Сарбаз» кітабындағы Білімді санаға сыйғызу үшін заңғар ақыл жеткіліксіз. Таза жүрек керек! Бесінші ақыл сатысының адамы бұл білімге ешқашан сенбейді. Сенбеуі дұрыс. Өйткені оның рухани деңгейі төмен. Бесінші Саты адамының көзқарасымен қарағанда, бұл білімге сеніп, және айналасына айтуға тәуекелі тұрған адам – аздап қуатын, бір шаригі жетпейтін адам. Ештеңе етпейді. Ақ Сарбазға да өмір бойы айналасындағылар (туысқандары мен жұмыстастары) осылай қараған. Мұса
пайғамбар кеме жасатып жатқанда да айналасындағы ел күлген: «бұл кемені өгізге жегейін деп жүрсің бе, жақын жерде теңіз жоқ қой?!» – деп.
«Ел күледі екен» деп тасада тығылатын уақыт өтті. Адамзаттың осы уақытқа дейін бар жиған-тергені сарапқа салынып, Рухыңыздың байлығы сыналатын кез келді.
Осы уақытқа дейін әрбір қазақ ауыр сынақтан өтті. Ғұмырлар бойы жинаған тәжірибесін пайдаланып, дүниенің торы мен діннің торына шырмалмай өткені саусақпен санарлықтай шығар деп ойлаймын.
Бұл Білім адамға материялды байлық әпермейді. Материялды байлықтан Рухыңыздың биік көтерілуіне көмектеседі.
Біздің адам боп туғандағы мақсатымыз да осы емес пе еді?🙂
Телеграмдағы "Ақ Сарбаз-Тәңір Жауынгері" каналынан.
#ақсарбаз #жиһанжелтоқсан
![](https://i.ytimg.com/vi/3UTTdCKTB98/maxresdefault.jpg)