Kuzey İspanya Cantabrıa bölgesinin her yıl koşulan boğa koşusuna katılmak bu heyecanı yaşamak için Ampuero kasabasına 2saat mesafede bulunan Bermeo limanından yola çıktık.Koşu tam olarak 12:00 lt da başlayacaktı,Ampuero kendi halinde Cantabria bölgesinin özünde küçük bir kasaba olmasına rağmen civar şehirlerden santander,bılbao,castro,laredo gibi merkezlerden herkes akın etmiş olmalıki uzunca trafik oluşmuştu.arabayı boş bi tarlaya bıraktık:)) doğru duydunuz boş arsalar var ve herkes bizim gibi park edip gitmiş..koştura koştura koşunun yapılacağı çitlerle çevrilmiş alana vardık.saaat 11:45 civarı idi.hemen hemen herkesin üzerinde kırmızı brşey bulunuyordu bende hemen boynuma bi kırmızı flar aldım beraber geldiğim arkadaşlar,cenk çarkçım(ortaköy 93mezunu)ve onun arkadaşı oralara gitmeme vesile olan Kadir abi 8 senedir Laredo diye harika biryerde yaşıyor ve daha önce bu festivali görmüş olmasına rağmen koşuya katılmadılar.ben ne oldugunu anlamak için en önlere boğaların start alacakları arenanın önündeki 100 metrelik emniyet mesafesinde vidyo kayıtlarına başladım..1 top patladı...1 top daha..peşine 1 tane daha patlayınca heyecan arttı...boğalar gözktü...benim önümde bulunanlar boğaları görür görmez çitlerden tırmandı,koşu yarışlarındaki tavşan atletler gibi...ne yapacağımı bilemeden koşmaya başladım...mesafe çok hızlı bir şekilde kapandı,o an boğaların ne kadar hızlı olduklarını fark ettim..ispanyol gençlerinden gelen Vamos! vamos!! sesleri ile ayaklardan çıkan zap zapp sesler bendeki korku boyutunu büyüttü.boğanın nefesini artık ensemde hissetmeye başlamıştım ve oldugum yerde çitte yoktu,duvar tarafında kalmıştım kendimi duvara yapştırdım.öyle hızlı vurmusum ki üzerinden o kadar zaman geçti sağ dizimde zaman zman hala ağrı yapmakta...neyseki boynuz darbesi yoktu..insanların hallerinden anladım ki boğalar geri dönecek bir parkur vardı ver geri dönüp arenaya girecekti boğalar..kaçacak halim yoktu koşacaktım tabiki.biraz geri yürüdüm sadece 1 fotoğraf çekebildim,soluklanmam bitmemiştiki boğalar göründü!! başladık yine koşmaya..Vamos capitano vamos..işte bu vidyo da köşe dönüldükten sonra son düzlük başlıyor arenaya giden..ama gidemedim....o siyah boğa o kadar yaklaştki soluklarını bacağımda hissediyordum,çitler yüksekti ve zıplamaya vakit kalmamıştı.son çare olarak mum gibi , çivileme denize atlama pozisyonunda çitin altına olağan hızımla attım kendimi..boğa darbesinden kurtulmamın sevinci,göt korkusunun ötesinde ölüm korkusunu yaşamak bu adrenalin hazzını yaşarken boğalar başımın yanından hızlıca gittiler......hayat bir yolculuktur.la vıda es un vıaje

свернуть