سر عشق
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سِرّ عشق یا ماهور، نام آلبوم موسیقی سنتی ایرانی است با صدای محمدرضا شجریان که در سال ۱۳۶۱ اجرا و در سال ۱۳۶۵ منتشر شد. این آلبوم در دستگاه ماهور اجرا شده است.
هنرمندان
خواننده: محمدرضا شجریان
نوازندهٔ سه‌تار: پرویز مشکاتیان
نوازندهٔ نی: محمد موسوی
سروده‌های سعدی، باباطاهر، حافظ و مولوی.
فهرست
آلبوم سرّ عشق شامل قطعات زیر است:
ضربی ماهور، دو نوازی سه‌تار و نی
تکنوازی سه‌تار
چهار مضراب، دو نوازی سه‌تار و نی
تکنوازی نی
ساز و آواز، غزل سعدی با همراهی سه‌تار و نی (درآمد ماهور، گشایش، داد، فیلی، شکسته، فرود، دلکش، قرچه، رضوی، فرود)
تکنوازی سه‌تار
ساز و آواز، شعر باباطاهر با همراهی سه‌تار و نی (نیریز صغیر و کبیر، دوبیتی)
ضربی ماهور، غزل حافظ
تکنوازی سه‌تار
ساز و آواز، شعر مولانا با همراهی سه‌تار و نی (مثنوی ماهور، شکسته، عراق، راک)
تصنیف «عشق تو»، شعر و آهنگ از علی‌اکبر شیدا
چهار مضراب
ترانهٔ یکم: هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
شعر از سعدی؛ مشخضات عروضی: بر وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن؛ بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف
(درآمد ماهور)
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
(گشایش)
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم، نه عقل ماند و نه هوشم
(شکسته)
حکایتی ز دهانت به گوش جان آمد
دگر نصیحت مردم، حکایت است به گوشم
(خاوران)
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
(دلکش)
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم، به در برند به دوشم
(قرچه)
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکرده‌است از انتظار تو دوشم
(رضوی)
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
(رضوی فرود در ماهور)
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن، چو پند می‌ننیوشم
(فرود ماهور)
به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل
که گر مراد نیابم، به قدر وسع بکوشم
ترانهٔ دوم: بود درد مو و درمونم از دوست
شعر از باباطاهر، دوبیتی ها؛ مشخصات عروضی: بر وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن؛ بحر: هزج مسدس محذوف
(نیریز)
بود درد مو و درمونم از دوست
بود وصل مو و هجرونم از دوست
اگه قصابم از تن واکره پوست
جدا هرگز نگرده جونم از دوست
(بوسلیک)
خوشا آ
