Το upload αυτό έγινε για δύο πολύ ειδικούς λόγους...Είναι το πρώτο ποίημα του Σολωμού στα ελληνικά (αρχικά έγραφε στα ιταλικά) αλλά και ένα τραγούδι που ερμήνευσα πριν πολλά χρόνια συνοδεία πιάνου με τον πιανίστα της Λυρικής Σκηνής κύριο Συκιώτη, στις τελικές εξετάσεις του Ωδείου μου...Βλέπετε έκανα κλασσικό τραγούδι εκεί, ως σοπράνο lyrica...Πριν πολλά πολλά χρόνια.. Για τον λόγο αυτό προτίμησα την γλυκιά φωνή της Αλίκης Καγιαλογλου... 1969anre
Την είδα την ξανθούλα,
την είδα 'ψες αργά
που εμπήκε στη βαρκούλα
να πάει στην ξενιτιά.
Εφούσκωνε τ' αέρι
λευκότατα πανιά
ωσάν το περιστέρι
που απλώνει τα φτερά.
Εστέκονταν οι φίλοι
με λύπη με χαρά
κι αυτή με το μαντίλι
τους αποχαιρετά.
Και το χαιρετισμό της
εστάθηκα να ειδώ,
ως που η πολλή μακρότης
μου το 'κρυψε κι αυτό.
Σ' ολίγο, σ' ολιγάκι
δεν ήξερα να πω
αν έβλεπα πανάκι
ή του πελάγου αφρό.
Και αφού πανί, μαντίλι
εχάθη στο νερό
εδάκρυσαν οι φίλοι
εδάκρυσα κ' εγώ.
Δεν κλαίγω για τη βαρκούλα
δεν κλαίγω τα πανιά
μόν' κλαίγω την Ξανθούλα
που πάει στην ξενιτιά.
Δεν κλαίγω τη βαρκούλα
με τα λευκά πανιά
μόν' κλαίγω την Ξανθούλα
με τα ξανθά μαλλιά.
ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ: ΤΟ ΟΠΤΙΚΟ ΚΑΙ ΗΧΗΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ. ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ.
