صحبت‌های تیمسار خلبان پرویز جعفری:
[ Ссылка ]

بيشتر حوادث مربوط به رويت بشقاب‌پرنده‌ها، حاصل خطاي ديد يا نا آگاهي افراد بوده؛ با اين حال هنوز هم مواردي وجود دارد كه تاكنون توضيح دقيق پيرامون آن ارايه نشده است. يكي از اين موارد مشاهده اشياي پرنده ناشناخته در آسمان تهران و برخورد جنگنده‌هاي نيروی هوايي با آنان است كه در سال ۱۳۵۵ روي داد. اين گزارش از آنجا كه توسط مردم عادي ارايه نشده و برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تهران و خلبانان نيروي هوايي آن را ارايه كرده‌اند از احتمال قوت بالايي برخوردار است. حدود ساعت ده‌ونيم شب ۳۰ شهريور ۱۳۵۵، تماس‌هاي مردم با نيروي هوايي ارتش خبر از رويت شئ پرنده و مرموز در افق شمالي تهران و منطقه شميرانات داد. ساعاتي بعد، چند نفر از مردم محله‌هاي آزادي و شادمهر هم گزارشاتي مبني بر رويت شئ ناشناس و نوراني به برج مراقبت فرودگاه مهرآباد مخابره كردند. پس از تاييد اين گزارش‌ها توسط برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تهران، از پايگاه هوايي شاهرخي (شهيد نوژه) دوفروند F-4 Phantom عازم تهران مي‌شوند. پرويز جعفري، خلبان هواپيماي دوم، كه در زمان حادثه با درجه سرگردي فرماندهي دو فانتوم اعزامي از پايگاه شاهرخي را بر عهده داشت، گفته است پس از تماس مسوول برج مراقبت مهرآباد با تيمسار يوسفي، فرمانده كشيك نيروي هوايي، دو فانتوم اين نيرو از همدان روانه تهران مي‌شوند. سرنشينان جنگنده اول پس از نزديك شدن به شيء پرنده ناشناس برفراز تهران متوجه از كار افتادن آلات دقيق و وسايل ارتباط راديويي خود مي‌شوند و مجبور به برگشت به پايگاه شاهرخي مي‌شوند. سرگرد جعفري كه به همراه سروان دميريان، خلبان دوم خود به فاصله ده دقيقه پس از هواپيماي اول پايگاه را ترك كرده بود، سعي مي‌كند با نزديك شدن به شيء ناشناس، با چشم و به وسيله رادار آن را ارزيابي كند. سرتيپ جعفري مشاهدات خود از اين شيء را اين طور بيان مي‌كند: «حركت‌هاي خيلي سريع مي‌كرد و با سرعت بالا جابه‌جا مي‌شد. از خود چهار نور ساطع مي‌كرد. از قسمت بالاي آن نوري قرمز و چشمك زن، در پايين نوري نارنجي رنگ و در طرفين نوري آبي رنگ ساطع مي‌شد. اين نورها به قدري شديد بودند كه امكان ديدن بدنه اين شيء وجود نداشت.» با نزديك شدن جنگنده اف-۴ به فاصله ۴۰ كيلومتري شيء پرنده ناشناس كه به سمت بيابان‌هاي جنوب تهران در حال حركت بود، جسم نوراني كوچكي از آن جدا مي‌شود و به سمت هواپيماي ايراني حركت مي‌كند. سرتيپ جعفري درباره احساس خود در آن لحظه مي‌گويد: «هم حس كنجكاوي داشتم و هم اينكه با گذشت زمان وحشت برم داشت.» با ادامه حركت جسم نوراني به طرف جنگنده اف-۴، خلبان ايراني تصميم مي‌گيرد در صورت نزديك‌تر شدن آن، به بيرون بپرد ولي با فاصله گرفتن هواپيما از شيء پرنده ناشناس اصلي، جسم نوراني به سوي سفينه اصلي بر‌مي‌گردد. در اين حال، به سرگرد جعفري دستور فرود در تهران داده مي‌شود و همزمان جسم نوراني ديگري از شيء ناشناس جدا مي‌شود و با سرعت بالا به دور جت اف-۴ حركت مي‌كند. پرويز جعفري مي‌گويد هنگام پرواز به سمت مهرآباد، ناگهان متوجه حركت يك شيء ناشناس ديگر از شمال تهران به سوي خود مي‌شود. «يك چيزي از ارتفاع خيلي پايين از بالاي سر من رد شد. اين يكي خط كش مانند بود و مانند شيء ناشناس اول گرد نبود.» پرويز جعفري هنگام فرود متوجه حركت جسم نوراني ديگري از شيء پرنده ناشناس اصلي به سمت زمين در منطقه كهريزك مي‌شود و با گزارش اين موضوع بار ديگر ماموريت پيدا مي‌كند به سمت آن حركت كند. با نزديك شدن مجدد جت اف-۴ به شيء پرنده ناشناس، آلات دقيق و رادار آن بار ديگر از كار مي‌افتد و در نهايت مجبور به بازگشت به فرودگاه مهرآباد مي‌شود. جعفري با اشاره به وقايع آن شب مي‌گويد علاوه بر مسوولان ايراني، امريكايي‌ها هم به اين موضوع كنجكاوي نشان دادند و اسناد خود درباره آن را تا سال‌ها به حالت طبقه‌بندي شده نگهداري مي‌كردند. به گفته سرتيپ جعفري، اسنادي كه به تازگي منتشر شده نشان مي‌دهد يكي از ماهواره‌هاي نظامي امريكا پرواز شيء پرنده ناشناس برفراز تهران را ردگيري كرده بود. پس از فرود هواپيماي آقاي جعفري در تهران، او به همراه سروان دميريان و دو خلبان اف-۴ ديگر مورد آزمايش پزشكي قرار گرفتند و هواپيماهاي آنها از نظر آلودگي راديواكتيوي بررسي شد. آزمايش‌هاي پزشكي ماه‌ها ادامه داشت و هيچ مورد غيرطبيعي در بدن او و ساير خلبانان مشاهده نشد. پرويز جعفري پس از اين حادثه به خدمت در نيروي هوايي ايران ادامه مي‌دهد و در سال ۱۳۶۸ با درجه سرتيپ دومي بازنشست مي‌شود. سروان دميريان در جريان جنگ ايران و عراق به شهادت رسيد.
#ufo #یوفو #بشقاب_پرنده

00:00 - مقدمه
00:58 - مستند

свернуть