Από μικρός σ' αγνάντευα που όλο φεγγοβολούσες
μα όσες βαρκούλες χάρτινες κι αν έφτιαχνα
μ'ένα σου κύμα τις χαλούσες.
Σ'αγάπησα βρε θάλασσα με τα καμώματα σου
κι άφησα μάνα και στεριά για να' ρθω πια κοντά σου.

Σεργιάνησα μια αυγή όλο τον κόσμο να 'βρω
μα το λευκό μου το βαρκάκι βρε σκληρή
μέρα τη μέρα μου το 'βαψες με μαύρο.
Φοβήθηκά σε θάλασσα με τα καμώματα σου
φοβήθηκα να μην πνιγώ στη μαύρη αγκαλιά σου.

Ποιος άντρας δε φοβήθηκε το κύμα σα σηκώνεις
βγάζεις αφρούς με το βοριά
με το νοτιά σουρώνεις.
Ανάθεμά σε θάλασσα τι φταίω να με σέρνεις
μέσα στις τόσες τρικυμιές που το κορμί μου δέρνεις.

All rights reserved.

Στίχοι - μουσική: Πετρόπουλος Γιώργος

свернуть