Σε νόμιζα για φίλο μου
μα εσύ ήσουνα εχθρός μου
και ήρθες και ξεμυάλισες (ξεμυάλισες)
φίλε τον άνθρωπό μου.

Δυο και δυο κι άλλα δυο
και δυο κι οχτώ δεκάξι
πρέπει να το παραδεχτείς
φίλε δεν είσαι εντάξει.

Σ' έβαζα μεσ' το σπίτι μου
σαν να 'σουν αδελφός μου
κι εσύ κρυφά μου έσκαβες
το λάκκο μου, τον λάκκο τον δικό μου.

Δυο και δυο κι άλλα δυο
και δυο κι οχτώ δεκάξι
πρέπει να το παραδεχτείς
φίλε δεν είσαι εντάξει.

Τον σεβασμό τον έχασες
δεν έχεις χαρακτήρα
σε είχα για καλό παιδί (καλό παιδί)
γι' αυτό αλλιώς σε πήρα.

Δυο και δυο κι άλλα δυο
και δυο κι οχτώ δεκάξι
πρέπει να το παραδεχτείς
φίλε δεν είσαι εντάξει.

Στίχοι: Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
Μουσική: Λεονάρδος Μπουρνέλης

свернуть