Πόσες φορές ευχόμουν να μπορούσα να σταματήσω τούς δείχτες. Να ταξιδέψει η ψυχή εκεί που θάθελε με όλο της το είναι και να παραμείνει, να γαληνέψει, να αφεθεί...

Όταν οι άνθρωποι είχαν ακόμα συναισθήματα μέσα τους και μεράκι, όταν υπήρχε ακόμη αγάπη σε αυτόν τον κόσμο βγαίναν και τέτοια τραγούδια! Όσο για την απίστευτη ερμηνεία της Ρένας Κουμιώτη απλά απολαυστική με την χαρακτηριστική κρυστάλλινη διαύγεια, όμορφη άρθρωση και νότες χαραγμένες βαθιά στην ψυχή. Από τα αξέχαστα τραγούδια. Από κείνα που σε σημαδεύουν για μια ζωή. Υπάρχει άραγε μεγαλύτερο ερωτικό τραγούδι; Είμαστε τυχεροί εμείς που μεγαλώσαμε με αυτά τα υπέροχα τραγούδια και ερωτευτήκαμε με ολο μας το είναι. Το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε το 1970 !!! από τους Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλο!! Η φωνή της Ρένας γλυκιά με παράπονο και πίκρα μαζί. Οι στίχοι του κορυφαίοι.....

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Στίχοι
Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά.
Πάρε τις πίκρες, τις πίκρες μου και ρίχ' τες
στο βράχο του κάβο Μαλιά, καλέ μου,
στο βράχο του κάβο Μαλιά.

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά,
και τις βαθιές λαβωματιές σου δείχ' τες
να σ' τις γιατρέψω με φιλιά, καλέ μου,
να σ' τις γιατρέψω με φιλιά.

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες
και τίποτα να μη μου πεις.
Πέρασα χίλιες, χίλιες άδειες νύχτες,
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις, καλέ μου,
νύχτες που πρόσμενα να 'ρθεις...
__________________________________________________________________

свернуть