Şamil Ənvəroğlu - Sən və Günbatışı
Bəstəkar - Cavanşir Quliyev - Cavid Ömrü
Sən və Günbatışı
Bir insanın iki yanı:
bir doğrusu,
bir yalanı...
Bir SEN varsan,
her kesin görüb tanıdığı,
"Salam"ı, "Sağ ol"u yerinde,
"Sevirem"i, "Elvida"sı her kesde olduğu kimi olan SEN...
bir de ÖZÜN var,
heç kimin göre bilmediyi,
insanların yanından sessizce ötüşdüyü,
Tanrının bele unutduğu bir ÖZÜN...
Bir SEN varsan,
arzuları bölük-bölük,
ümid dolu geleceyi,
tebessümlü şekilleri,
hele bir de,deli kimi sevmek isteyi...
Bir de ÖZÜN var,
ümidleri didik-didik,
itkin düşen sevincleri,
birce defe ürekden gülmek,
birce defe sevilmek isteyi...
Bir SEN varsan,
her "necesen?" sualına heç ne düşünmeden "yaxşıyam" yalanını deyecek qeder yalançı...
Bir de ÖZÜN var,
bu suallar önünde susacaq qeder gerçekçi.
Bir SEN varsan,
etrafına gülüş,
doğmalarına ümid verecek qeder ümidli,
sandıqları qeder xoşbext...
Bir de ÖZÜN var,
hayqırtısı susmaq,
xoşbextliyi yalanlar,
doğruları ağrılar şeklinde olan bedbext.
Bir SEN varsan,
ele de tez sile bilirsen ki,
göz yaşını,
ele de asan unuda bilirsen ki,
yaşadığın ağrıları,
ele de gözel düşüne bilirsen ki,sabahları...
Bir de ÖZÜN var,
içine axıtdığın göz yaşında çoxdan boğulub "her şey yaxşı olacaq" kimi menasız teselliler,
beynindeki fikir qezalarından elil düşüb yaşamaqla bağlı olan ümidler.
Bir SEN varsan,
hem de tam ortada,
her kesin göre bildiyi yerde,
tam da bütün istekleri,
bütün gerçekleri göz önünde...
Bir de ÖZÜN var,
sile bilmediyin gerçeklerin var,
hamıdan gizlin gerçeklerin.
sağalmaz bildiyin ağrıların var,
sancısını içinde çekdiyin ağrılar,
elçatmaz sandığın isteklerin var,
içinde boğduğun istekler.
Bir SEN varsan,
şekillerinden yansıyar özünü aldatdığın "xoşbextliyin",
üzünden oxunmasın deye "xoş tebessümlerle" gizletdiyin üzüntün,
dodağında boyalarla basdırdığın "eheeey,dünya,men niye varam ki?" kelmesinin donmuş halı...
Bir de ÖZÜN var,
çekilib bir künce ovudarsan özünü
"bu gün de bele keçdi" deye-deye,
belece aldadarsan özünü "sabah her şey yaxşı olacaq" deyib de olmayacağını bile-bile,
belece yansıdarsan her kese bu bomboş heyatını,
sanki yaşarmış kimi de öle-öle...
Adı yaşamaqsa eger.
Şamil Ənvəroğlu
