Ακούσματα, ήχοι, εικόνες, μελωδίες και θύμησες βγαλμένες τόσο από το κοντινό, όσο και από το μακρινό παρελθόν. Τραγούδια ανόθευτα, καθάρια, πηγαία, που μιλούν ευθύς στην ψυχή, στο μυαλό και στην καρδιά του εκάστοτε μερακλή. Φτιαγμένα από τον απλό λαό και την καθημερινότητα όπως αυτός τη βίωνε κάποιες άλλες εποχές που θαρρείς πως είναι ιδανικές μπρος στο σημερινό κοινωνικό χάλι.

Στο εν λόγω μουσικό βίντεο, ακούμε μια σειρά τραγουδιών και οργανικών σκοπών, που απηχούν στην περιοχή του Ασπροποτάμου Τρικάλων. Πόσοι και πόσοι μερακλήδες, άλλωστε, δεν έχουν σιγοτραγουδήσει και χορέψει τα Αθάνατα Τσάμικα: «ΓΙΑ 'ΜΕΝΑ ΒΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΒΟΥΝΑ», «ΦΥΓΑΝ ΤΑ ΛΑΪΑ ΠΡΟΒΑΤΑ», «ΗΛΙΟΣ», «ΜΩΡΑΪΤΙΚΟ».

•«ΓΙΑ 'ΜΕΝΑ ΒΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΒΟΥΝΑ»: Λεβέντικο τσάμικο δημοτικό τραγούδι, παιγμένο στο αυστηρά Ασπροποταμίτικο ύφος (συναντάται γενικότερα και ως καμπίσιο), κατακλύζει τον ακροατή με νοσταλγία και παράπονο για τη φύση, την Ορεινή Πατρίδα!

« Για 'μένα βρέχουν τα βουνά, για 'μένα ψιχαλίζουν..

για 'μένα σέρνει ο ποταμός, κατεβασιά μεγάλη..

Το Μάη σέρνει τα κούτσουρα, το Θεριστή λιθάρια..

και το Δεκαπενταύγουστο, δέντρα ξεριζωμένα..

Για 'μέν' αλλάζουν οι όμορφες κι αυτές οι μαυρομάτες..»

•«ΦΥΓΑΝ ΤΑ ΛΑΪΑ ΠΡΟΒΑΤΑ»: Τσάμικο δημοτικό τραγούδι που προσεγγίζει τα συναισθήματα με τα οποία εμφορούνταν ο κάτοικος των ορεινών, όταν έρχονταν η ώρα για το μακρύ δρόμο των Χειμαδιών. Τότε που τα περήφανα λάϊα (μαύρα) πρόβατα, πατούσαν την βλαχόστρατα. Χαιρετιούνταν μεταξύ τους, δίνοντας ραντεβού την Άνοιξη, για να πιουν κρύο νερό υπό τους ήχους των κελαηδισμάτων της φύσης!

«Φύγαν τα λάϊα πρόβαρα, στα Χειμαδιά να πάνε..

νύχτωσε και δεν προγκάνε..

Καλόν Χειμώνα μωρέ Μαριγώ, καλόν Χειμώνα βρε παιδιά..!

Γιε 'μ σια πού θ' ανταμωθούμε και κρύο νερό θα πιούμε;

Πάλι παιδιά 'μ την Άνοιξη, όπου λαλούν τ' αηδόνια..

και το λέν' τα χελιδόνια..!»

•«Ο Ήλιος» { Οργανικός Σκοπός }: Μερακλήδικο διαχρονικό χορευτικό τσάμικο, πανελλαδικής εμβέλειας, που κατά κόρων το συναντούμε οργανικά.

«Ήλιε που βγαίνεις το πρωί, και το ντουνιά ζεσταίνεις..

'μενά γιατί μ' αρνήθηκες;

Σαν το δεντρί μαραίνομαι, σαν το κεράκι λιώνω..

εγώ για 'σένα ήλιε μου..

Μια χαραυγή, μαύρη χαραυγή, θα πέσω να πεθάνω..

κι εσύ θα παίζεις, θα γελάς..»

Στη μουσική επένδυση δυο τέκνα τ' Ασπροπόταμου. Τραγούδα ο Θοδωρής Μουστάκας και παίζει κλαρίνο ο Σπύρος Αναστασίου.

Οι φωτογραφίες που προβάλλονται ανήκουν στην ομάδα του facebook Παράμερο Τρικάλων {Βαρδάρι}, περισσότερα για την οποία θα βρείτε εδώ:

[ Ссылка ]

*Επιμέλεια & Φωτογραφία: Κώστας Β Αναγνώστου

#Μουστάκας | #Αναστασίου | #Ασπροπόταμος | #Τζούρτζια | #Πίνδος

свернуть