Uncensored - Υπαρξιακά
Από το album "Μέσα μου ζει"
Κυκλοφορεί σε συνεργασία με την Polyscope

Μουσική-Στίχοι-Κιθάρα-Φωνή: Νίκος Τσώλης
Synthesizers: Παντελής Πιλάβιος
Μπάσο: Σταύρος Καλταμπάνος
Τύμπανα: Γιάννης Πάτσης
Μίξη-Μάστερινγκ: Γιάννης Πετρογιάννης

Εικαστικό Εξωφύλλου: Κώστας Τσώλης
Φωτογραφία Εξωφύλλου: Μαρίλη Ζάρκου


Στίχοι:
Πόσες φορές θα χρειαστεί να σου το πω
Υπάρχει μέσα μου κάτι που καίει
Κλείνει τα μάτια μου
δεν με αφήνει να σκεφτώ
Ριζώνει στο μυαλό μου και μου λέει

Αυτή η ζωή που αισθάνεσαι μπορεί να είναι λάθος
Και δεν υπάρχει τρόπος να σιγουρευτείς
Πως να γνωρίζεις πως γνωρίζεις κατά βάθος;
Άμα το σκέφτεσαι πολύ
θα απογοητευτείς

Μα αν δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να γνωρίζω
τις εμπειρίες μου πως να εμπιστευτώ;
Ευτυχώς που αυτό που νιώθω όταν σε αγγίζω
ποτέ δεν με ένοιαξε αν είναι αληθινό

Και έτσι βυθίζομαι μες τις αμφιβολίες μου
να αναρωτιέμαι αν υπήρξε κόσμος χτες
Όμως αντιλαμβάνομαι μία πραγματικότητα
ας πορευτώ λοιπόν με κάποιες σταθερές

Η αμφιβολία είναι η μόνη μου ταυτότητα
το μόνο επιχείρημα υπέρ της ύπαρξης μου
Εγώ μονάχος σε μία πλασματική πραγματικότητα
Προσπαθώντας να συμβιβαστώ με την παραδοξότητα

Και έτσι μονάχος περπατάω μέσα στον ωκεανό
και που και που κανένα κύμα με δροσίζει σαν με βρέξει
Φορές αναρωτιέμαι γιατί δεν αυτοκτονώ
Μα δεν χάνω τίποτα όσο ζω και εξάλλου μου αρέσει

Μα δεν μπορείς να μου ζητήσει να δεθώ
Εσύ που για όσα ξέρω μπορεί καν να μην υπάρχεις
Θα 'θελα να είχα και εγώ ένα ιδανικό
Να έχω λόγο να σταθώ στο πεδίο της μάχης

Πως και πότε επιτρέπεται να χτίζουμε σε πτώματα;
Και ο αριθμός τους πόση έχει σημασία;
Όταν βοηθάω μονάχα εγώ είμαι καλύτερα
Μοιάζει με υποκριτική ψυχοθεραπεία

Και από τους φτωχούς πάντα υπάρχουνε φτωχότεροι
και πάντα βλέπει πιο μεγάλους καρχαρίες
Μα αν πίνεις μόνο το αίμα που σου αναλογεί
συγχωρούνται όλες σου οι αμαρτίες

Και την μικρή γωνίτσα μας χωρίσαμε σε οικόπεδα
που έχουν συνείδηση και ένδοξη ιστορία
Μα αίμα τρέχει μέσα στα καλώδια
κανείς όμως δεν φαίνεται να δίνει σημασία

Που αρχίζει και που τελειώνει η ευθύνη μας;
Μάλλον σχετίζεται με το τι μπορείς να συγχωρέσεις
και τι ονομάζεις ευθύνη
Όταν κοιτάω τον κόσμο σαν ολότητα
Το πιο μεγάλο έγκλημα μου φαίνεται το να ζητάς δικαιοσύνη

Bandcamp:
[ Ссылка ]

Facebook:
[ Ссылка ]

Instagram:
[ Ссылка ]

свернуть