Her şey 1976’da, kamera karşısına geçtiği son Hababam Sınıfı filmi olan Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı’dan sonra başladı. Onu sinemaya kazandıran Ertem Abisi her filminde ona ölen oğlu Ferit’in ismini vermişti. Uzun boyu, güzel gülüşü ve yakışıklılığıyla dönem kadınlarının tamamını aşık etmişti kendisine.

Ama büyüyordu. Büyüdükçe de hayata bakışı, toplum anlayışı değişiyordu. Madem toplumda tanınan, bakış açılarını değiştirebilecek etkiye sahip bir insandı, bu gücü kendisini yüceltmek için değil yine toplum için kullanmalıydı. Vazgeçmişti artık yakışıklı Ferit olmaktan.

Ertem Eğilmez’le büyük kavgalar etti bu kararı yüzünden. Ferit için hazırlanmış onlarca senaryo vardı daha. Bırakamazdı! Eğer bırakırsa Yeşilçam’da iş miş bulmasına izin vermezdi. Henüz yolun başında tehditlere boyun eğemezdi, dönmedi kararından. Ertem Eğilmez de dönmedi sözlerinden. Atıldı Yeşilçam’dan.

Filmlerinde oynaması için peşinde koşan yapımcılar, yönetmenler, senaristlerin kalabalığı bir anda bıçak gibi kesilmişti. Kimseden iş teklifi gelmiyor, cebindeki para bitmeye başlıyordu. Geçmişte çektiği filmler vizyona girecekti ilerleyen zamanda ama onların parasını almıştı bile çoktan.

Yanlış karar vermiş olmaktan çok korkuyordu ama dönemezdi davasından. Rol aldığı filmlerde toplumsal sorunları dile getirmek istiyordu. İşçilerin, emekçilerin sesi, gelir dağılımındaki adaletsizliğin, ezilenlerin habercisi olmalıydı. Elindeki gücü ancak böyle kullanırsa gerçekten topluma mal olmuş birisi olabilirdi.

Ancak bu kararın onun için bazı sonuçları olacaktı...

свернуть