"Mocny człowiek" - film niemy Henryka Szaro z 1929 roku, jest prawdziwą perłą polskiej i światowej kinematografii, stawiany na równi z niemieckim filmem "Gabinet Dr. Caligari".

Jest to adaptacja powieści Stanisława Przybyszewskiego o tym samym tytule.

Przez kilkadziesiąt lat sądzono, że nie zachowała się żadna wersja filmu. Jedną kopię znaleziono w końcu w 1997 roku. W 2006 roku taśmy wzięła pod swoje skrzydła Filmoteka Narodowa, która zrekonstruowała je cyfrowo.
W dwudziestoleciu międzywojennym film okazał się wielkim sukcesem. Rozpisywano się o mistrzowskim operatorstwie, podkreślano nowoczesne na tamte czasy techniki (podwójnej/potrójnej ekspozycji, ujęć z punktu widzenia, ekspresywnych zestawień montażowych), dowodząc, że produkcja ma aspiracje międzynarodowe.

W recenzjach zachwycano się również wyjątkowymi ujęciami Warszawy. W „Ilustrowanym Kurierze Codziennym” pisano: „Warszawa tętniąca życiem ze swymi drapaczami chmur, pełna świateł i cieni wielkiego miasta. Warszawa ze swą nieusypiającą nigdy ulicą, pełna samochodów i omnibusów – wytwornych par – umalowanych dziewcząt – kawiarnianego łobuzerstwa i tymi wszystkimi kontrastami, którymi tak świetnie potrafią operować zagraniczni reżyserzy”. Dlatego film ma również nieprzeciętne walory historyczne. Pokazuje fragmenty Warszawy, które zostały zburzone.

свернуть