Zayd ibn Sobit roziyallohu anhu aytadilar:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga uyqusizlikdan shikoyat qildim, u zot: 

اللهُمَّ غَارَتِ النُّجُومُ وَهَدَأَتِ العُيُونُ وَأَنْتَ حَيٌّ قَيُّوم لاَ تَأْخُذُكَ سِنَةٌ وَلاَ نَومٌ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ أهْدِي لَيْلِي وَأنِمْ عَيْنِي

«Allohumma g‘orotin nujumu va hada`atil ’uyunu va anta hayyun qoyyum, la ta`xuzuka sinatun va la navm, ya hayyu, ya qoyyumu, ahdiy layliy va anim ’ayniy, deb ayt», dedilar. Shu duoni aytgan edim, Alloh mendan uyqusizlikni ketkazdi». 
(Ma’nosi: Allohim, yulduzlar botdi, ko‘zlar tindi. Sen tirik, qoimdirsan. Seni mudroq ham, uyqu ham olmaydi. Ey Hay va Qayyum sifatli Zot, kechamni tinch qilib, ko‘zimga uyqu ber.) Ibn Sunniy rivoyatlari.

свернуть