[ Ссылка ] هزاران مرد و زن شامگاه روز گذشته همزمان با روز زن در تونس و در دفاع از حقوق زنان و در اعتراض به دولت اسلامگرای این کشور در پایتخت تجمع کردند.
هدف آن‌ها حذف لایحه جدید قانون اساسی است که بر نقش مکمل زنان و نه برابری جنسیتی تاکید دارد.

زن جوانی که مهنس است و در این اعتراض شرکت داشت گفت: «زن تونسی موجودی تمام و کمال و برابر با مرد است. ما اینجا هستیم تا این موضوع را نشان دهیم. اگر شمار زیادی از زنان تونسی امروز اینجا هستند همانطور که می‌بینید به این دلیل است که ما در جامعه جایگاه خود را داریم و هرگز نمی‌پذیریم ما را به عنوان مکمل مردان درنظر گیرند.»

مرد دیگری که مهندس است و از نزدیک شاهد این تجمع بود گفت: «واقعا عده زیادی از زنان و مردان اینجا هستند و این واقعیت را یادآوری می‌کنند که تونس طی ۵۰ سال گذشته بر برابری مرد و زن تاکید داشته است و حالا آن‌ها نگران این هستند که مبادا به گذشته باز گردند.»

به موجب قانون حقوق فردی که به دستور بورقیبه در سال ۱۹۵۶ وضع گردید، زن و مرد در بسیاری از حوزه‌ها از حقوقی برابر برخوردار است از جمله: ممنوعیت تعدد زوجات، طلاق و ازدواج از طریق قانون و با رضایت طرفین، برخورداری زنان از حقوق برابر اجتماعی و همینطور از حقوق برابر در بازار کار و آموزش.

نتیجه، جامعه‌ای برابر که در آن، زنان در تمامی حوزه‌ها حضور دارند، از ارتش تا سیاست و درحوزه آموزش نیز ۵/۵۹ درصد دانشجویان دوره‌های آموزش عالی را زنان تشکیل می‌دهند. گرچه در بازار کار نسبت زنان بیکار بیش از مردان است اما آن‌ها جایگاه و موقعیت خود را در جامعه تونس به خوبی حفظ کرده‌اند.

از زمان وضع قانون برابر زن و مرد، تصویر زن تونسی به عنوان الگویی در دنیای عرب مطرح بوده است، لااقل از نگاه منتقدان غربی.

با این همه در جامعه تونس هنوز شکاف عمیقی بین هوادارن نوگرایی و محافظه کاران دیده می‌شود. بورقیبه با وضع قانون برابری زنان و مردان ظاهرا به جای آماده سازی ذهنیت جامعه نسبت به این موضوع، دست به جهشی تاریخی زده است. چرا که حتی در بین زنان محافظه کار سوء ظن نسبت به دستاوردهای آزادی کاملا مشهود است.

به نظر می‌رسد اسلامگرایان با تغییر قانون برابری زن و مرد در صدد ناامید کردن آنهایی هستند که برای احقاق حقوق اولیه‌شان در حال مبارزه‌اند. اما آشکار است که فعالان برابری جنسیتی حاضر نیستند به گذشته باز گردند.

دبیر کل حزب جمهوری خواه می‌گوید: «پیام ما این است که ما سالگرد این رویداد تاریخی را جشن می‌گیریم تا از حقوقمان دفاع و با آنهایی که مخالف حقوقمان هستند مقابله کنیم.»

در حال حاضر خطر بالقوه برای زنان محدود شدن حقوق فردی آن‌ها و حتی از دست دادن فرصتهای برابر در آموزش و بازار کار است، صرف نظر از هر سن و نسلی.

Youtube [ Ссылка ]
Facebook [ Ссылка ]
Twitter [ Ссылка ]

свернуть