Utwór napisany 19 października 1836 r. podczas pobytu poety niedaleko Aleksandrii. Wykorzystano w nim motywy nieskończoności wszechświata i pochwały Boga. Zawiera elementy elegii. Autor zmniejszył typowo hymniczny dystans między podmiotem lirycznym a adresatem, wiersz stanowi więc pewnego rodzaju osobistą skargę. Utwór przetłumaczony na wiele języków.

свернуть