Społeczno-ekonomiczny kryzys (post)pandemiczny uruchomił procesy rekonfiguracji zjawisk na styku pracy, płci, ekonomii i ruchów społecznych. Sesja semi-plenarna podejmuje trzy, krzyżujące się watki tematyczne związane z konsekwencjami pandemii dla świata pracy i gospodarki, relacjami pomiędzy produkcją i reprodukcją społeczną oraz dynamiką mobilizacji społecznej z walką o prawa reprodukcyjne i prawa pracownicze. Wspólną perspektywą jest tutaj sprawczość jednostek i grup w obliczu konsekwencji przemian strukturalnych w kontekście pandemii.
Pierwszy obszar stanowią zmiana i ciągłość w sferze pracy i gospodarki, w szczególności zmiany znaczenia pracy w pandemii (w tym odniesienia do pracy “niezbędnej”, często związanej z usługami publicznymi), znaczenie instytucji państwowych i zasobów indywidualnych i zbiorowych w „immunizacji” wobec nowej prekarnej sytuacji, rola pracy zdalnej jako nowego przywileju i nowego obciążenia, także w kontekście przemian kontraktu płci, postępująca digitalizacja i algorytmizacja pracy. Jak w warunkach (post)pandemicznej gospodarki kształtują się nowe relacje władzy w świecie pracy, jak jednostki i grupy podejmują strategie oporu, solidarności i walki o pracę, zarówno jako strona pracownicza, jak i strona przedsiębiorców?
Drugi obszar dociekań to nowe i stare społeczne granice, przenikanie się pracy produkcyjnej i reprodukcyjnej w obliczu kryzysu wywołanego pandemią: przerzucanie kosztów pracy reprodukcyjnej na rodziny, nowe wymiary domowych kontraktów płci i negocjowania odpowiedzialności za opiekę. Czy opieka zyskała na widoczności w czasie okołopandemicznym i jeśli tak, to czy przełożyło się to na rozpoznanie jej znaczenia i wartości? Jak jednostki i grupy odbierają i kształtują nowe konfiguracje opieki, czy i jak negocjują relacje płci, zarówno w aspekcie emancypacji jak i retradycjonalizacji oraz czy podejmują nowe działania w relacjach władzy w łańcuchach opieki?
Trzeci obszar stanowi intensyfikacja walki o prawa reprodukcyjne w Polsce, drastycznie ograniczonych w trakcie trwania pandemii. . Jakie jest społeczne i polityczne znaczenie strajku w obronie praw reprodukcyjnych? W jaki sposób narzędzia ruchów pracowniczych używane są do obrony i walki o prawa reprodukcyjne, na przykład poprzez strategiczne użycie kategorii strajku i rozpoznania aktywizmu jako nieodpłatnej pracy wykonywanej na rzecz społeczności? Zwracamy uwagę na powiązanie aborcji z nierównościami społecznymi, pracą opiekuńczą i doniosłością reprodukcji społecznej oraz nowymi formami solidarności społecznej. Postulaty zgłaszane podczas strajku kobiet wykraczały poza cofnięcie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, wskazując na niepewność rynku pracy i nierówności społeczne.. Wskazywano na głęboki rozdźwięk między opresyjną władzą, kryzysem zaufania do państwa a potrzebą wzajemnej opieki i bezwarunkowej solidarności. Czy (post)pandemiczna rzeczywistość stanie się zatem przestrzenią dalszego krzyżowania się, nakładania i intensyfikacji konfliktów społecznych w sferach pracy i reprodukcji?
