ZNIECZULENIE DO PORODU
U większości kobiet czynności porodowej towarzyszy silny ból. W I okresie porodu jego źródłem są skurcze, wzrost napięcie macicy oraz rozwieranie się szyjki macicy. W II okresie porodu dołączają się takie bodźce, jak rozciąganie kanału rodnego i ucisk rodzącego się płodu na niektóre struktury anatomiczne: przydatki, otrzewną ścienną, pęcherz moczowy i odbytnicę.
Chociaż silny ból nie stanowi zagrożenia dla życia rodzącej, może mieć poważne konsekwencje neurologiczno-psychologiczne. Dlatego też metody i sposoby łagodzenie bólu podczas porodu należą do najważniejszych zadań współczesnej anestezjologii.
Znieczulenie zewnątrzoponowe stosowane podczas porodu polega na wstrzyknięciu środka miejscowo znieczulającego i anelgetyku opioidowego do przestrzeni zewnątrzoponowej na poziomie lędźwiowym. Wstrzyknięte leki stopniowo przechodzą przez oponę twardą do przestrzeni podpajęczynówkowej, gdzie działają głównie na korzenie nerwów rdzeniowych i, w mniejszym stopniu, na rdzeń kręgowy oraz nerwy przykręgosłupowe.
