Գեղարվեստական ղեկավար՝ Մհեր Նավոյան, խմբավար՝ Անահիտ Պապայան:
Օսաննան երգի հերոսուհին է, ով խնդրում է իր սիրած տղային՝ չմոռանալ իրեն: Տղան ու աղջիկը հաջորդաբար կատարում են երգի տողերը, և աղջիկը միշտ այդ նույն խնդրանքով է դիմում տղային: Դա ցույց է տալիս, որ լքվելու վախը միշտ տանջում է Օսաննային:
Տղան աղջկա այս խնդրանքին ամեն անգամ տարբեր պատասխաններ է տալիս՝ կարծես փարատել ուզելով նրա կասկածները: Նախ նա Օսաննային կանչում է իրենց տուն և խնդրում մնալ:
Ապա, երբ Օսաննան խնդրում է չմոռանալ իրեն, տղան, կարծես փարվելով աղջկան, նրան անվանում է թելիկ-մելիկ, ինչից իմանում ենք, որ աղջիկը բարակիրան կազմվածք ունի, և ասում, որ նրա սիրո դարդին չի դիմանա: Տղայի մյուս խոսքից իմանում ենք, որ Օսաննան սևահեր է, սև աչք-հոնքով: Նա աղջկանից համբույր է խնդրում՝ խոստանալով, որ ոչ ոք չի իմանա այդ մասին:
Մյուս երգի առաջին քառատողում մի աղջիկ երգում է, որ աղբյուրի մոտ մնացել, տղային է սպասում, ում նվիրել էր իր սերը, մինչդեռ տղան մոռացել է իրեն: Ինքը հիմա աղբյուրի մոտ, որը, ինչպես երևում է՝ իրենց ժամադրավայրն էր, հոնգուր-հոնգուր լալիս է:
Նրան սկզբում կարծես պատասխանում են գյուղի տղաները՝ խորհուրդ տալով տղային սարերում փնտրել:
Երգը շարունակում է աղջկա սիրած տղան, ում խոսքը հեգնական է հնչում: Նա աղջկան առաջարկում է՝ հոգնելիս գլուխը դնել իրենց դռան քարին և հանգստանալ: Ո՛չ իր տեղն է հայտնում, ո՛չ ներս է հրավիրում, կարծես աղջիկն արժանի չէ:
Հետո երգում է իր վիճակից գոհ մի աղջիկ: Նա պսակվել է իր սիրելիի հետ և այժմ սեթևեթում է նրա առջև՝ ցույց տալով, թե ինչպես է մազերն ալիք-ալիք շաղ տվել ու փռել ուսերն ի վար: Նա ինչ հարս է եկել՝ շնորհք ու շախ է տվել, այսինքն աչքի է ընկել իր վարվեցողությամբ և նիստ ու կացով:
Հաջորդ տղան ծառի տակ ճաշ է պատրաստում ու կանչում է իր սիրած աղջկան: Ընթացքում էլ մտովի պատկերացնում է, թե ինչպիսի ոգևորությամբ է հարսանիքին ծափ զարկելու: Նա երգում է, որ ինքն իր ջահել տեղով աղջկա սիրտը հալումաշ է արել:
www.radiomariam.am
Երգի խոսքերը՝

աղջիկ
Օսաննա, երի-երի, Օսաննա,
Օսաննա, ախ յար, դու ինձ մի մոռնա:

տղա
Օսաննա, կըրակն առա մահանա,
Օսաննա, արի մեր տուն ու մնա:

Օսաննա, թելիկ-մելիկ, Օսաննա,
Օսաննա, քո դարդին չեմ դիմանա:

Օսաննա, սևիկ սիրուն Օսաննա,
Օսաննա, պաչեմ՝ խալխը չիմանա:

աղջիկներ
Աղբյուրի մոտ կացել եմ, յա՜ր, յա՜ր,
Իմ սերը քեզ բացել եմ, յա՜ր, յա՜ր:
Հեռացել՝ մոռացել ես, յա՜ր, յա՜ր,
Հոնգուր-հոնգուր լացել եմ, յա՜ր, յա՜ր:

տղաներ
Աչք ունես յարի վըրա, յա՜ր, յա՜ր,
Ման արի սարի վըրա, յա՜ր, յա՜ր,
Բեզարես՝ գլուխըդ դիր, յա՜ր, յա՜ր,
Մեր դըռան քարի վըրա, յա՜ր, յա՜ր:

աղջիկներ
Մազերըս շաղ եմ տըվել, յա՜ր, յա՜ր,
Ուսիցըս կախ եմ տըվել, յա՜ր, յա՜ր,
Ինչ ձեր տուն հարս եմ եկել, յա՜ր, յա՜ր,
Շնորհք ու շախ եմ տըվել, յա՜ր, յա՜ր:

տղաներ
Ծառի տակին ճաշ կանեմ, յա՜ր, յա՜ր,
Հարսանիքիդ տաշ կանեմ, յա՜ր, յա՜ր,
Ես իմ ջահել տեղովըս, յա՜ր, յա՜ր,
Սիրտըդ հալումաշ կանեմ, յա՜ր, յա՜ր:

Երգի խոսքերը տրամադրեց Անահիտ Պապայանը:

свернуть