Koparma gülleri dalında kalsın
Beni yaktın bir de bülbül yanmasın
Duymuyorsun gönlümde ki feryadı
Bir gün olur sende hasret çekersin

Bir gün olur sende feryat edersin
Bir heves diyorsun aşka sevgiye
Böyle ise dünyada yaşamak niye
Manasızdı sence tüm duygularım
Hayatıma girdin söyle ne diye
Gençliğimi yıktın söyle ne diye
Belki bir gün beni hatırlayınca
Yüreğin burkulur gözlerin dolar
Kapılınca sen de bir vefasıza
Baharı görmeden gençliğin solar

свернуть