Сіз… сіз маған керексіз білемісіз?
Нұрболат Жолдасбек

Бәрі орнында…
Көктем де, күз, жауында, жұртын ізгі
Нұрға ораған күн де анау, жыр,түн, біз, мұң.
Қолым сілтеп кетер ем өміргеде
Іздейтінім болмаса күлкіңізді.

Жүріс те осы,айтайын сізге немді?
Мақтап жүрмін үмітім үзген елді.
Сізді ойласам әйтеуір күйеді ішім,
Рас! Бақытты болармыз біздер енді.

…Жаңылысып көктем жүр есімімнен,
Сұлтаны өлген бегімдей есігінде.
Қарғыс алып көргем жоқ сұлулардан,
Келесіне кеткендер кешіріңдер.

Бір құрғамай қойды ғой көзі мұңның,
Толғантады қай әннің сөзі кімді.
Кешіріңіз, сіз менің қайғылы әннің
Қайырмасы секілді сезімімді.

Сізді ойласам әйтеуір күйеді ішім,
Сіз де мендей көктемді сүйемісіз?
Мен айтатын әзілге күлемісіз?
Сіз… сіз маған керексіз білемісіз?
(Білемісіз, Тәңірдің мұңсыздығын?)

свернуть