Гаухар Алимбекова “көктемге хат”
Махаббатқа куә болған далау боп
Бәрі орныңда анау өзең анау қыр
Алматыға кеткенімде мұңайып
Осы ауылда бір қыз қалған сонау шың
Сол көктемде шешек аттың гүл аттың
Талай жерде қызғаныштан жылаттың
Сенің ойлы көздеріңе ғашық боп
Сенің әппақ көйлегіңді ұнаттым
Неге жаным неге қымбаттым
Нәзік жүрек әлі іздейді өзіңді
Қалай ғана әнім сымбаттым
Ерте ұмыттың сонау мөлдір кезіңді
Сағынышым бой бермейді жеңді аға
Сондағыдай толқымайды кең дала
Мен де оралдым ол да оралды оралдық
Оралмаған туған жерге сен ғана
Жағасында көк бұлақты көк тастың
Қыста дауыл күзде жаңбыр жоқтасын
Бұл омірде де бір ақ рет берілер
Мен осылай махаббатпен қоштастым
Мен осылай махаббатпен
Махаббатпен қоштастым
