Met Nooit van elkaar waagt Ivo van Hove zich voor het eerst aan het werk van Jon Fosse. Coproductie van Toneelgroep Amsterdam en deSingel.

Van Hove leest in Fosse's eerste toneeltekst het mentale portret van een vereenzaamde vrouw die haar angsten en verlangens probeert vorm te geven. De grens tussen werkelijkheid, herinnering en droom lost op in drie scènes tussen de vrouw, de man en het meisje. Fosse slaagt erin om heel diverse associaties op te roepen en de toeschouwer te verleiden in een wereld van dubbelzinnigheid en rituele handelingen.

Een vrouw wacht op de thuiskomst van haar geliefde. Ze stelt zich zijn samenzijn met een jongere vrouw voor, zijn terugkeer, hun gesprekken... Haar liefde wordt overschaduwd door redeloze verlatingsangst. Scènes van hunkering en afwijzing wisselen elkaar af. Werkelijkheid, herinnering en droom lopen naadloos in elkaar over en maken eenzaamheid, angsten en diepste verlangens voelbaar.

Jon Fosse
De Noorse schrijver Jon Fosse (1959) is al een gevierd prozaschrijver als hij zich in 1994 met And we'll never be parted (Nooit van elkaar) profileert als theaterauteur. Inmiddels is Fosse onderscheiden met de prestigieuze Ibsen-prijs voor theater en behoort hij tot de grootste hedendaagse toneelschrij-vers. "Om het gevoel te hebben dat een stuk geslaagd is, moet ik ervan overtuigd zijn in onbekende regionen te hebben vertoefd en iets nieuws te hebben ontdekt," aldus Fosse. Zijn teksten zijn als muziekpartituren waarin hij een evenwicht zoekt tussen klank, stilte en herhaling. Inmiddels worden zijn stukken wereldwijd vertaald en opgevoerd.

Website:[ Ссылка ]
Instagram:[ Ссылка ]
Twitter: [ Ссылка ]
Facebook:[ Ссылка ]

свернуть