برخی پژوهشگران از جمله پییر کلوسفسکی به دیوانگیِ ساختگی نیچه اعتقاد دارند. بنا بر این نظریه، نیچه توطئه کرده و طبقِ برنامه‌ای ازپیش‌تنظیم‌شده طوری نقش بازی کرده‌است که با وانمود کردنِ خود هم جامعه و هم زمانهٔ خود را دست بیندازد. این نظریه با استناد به برخی پاره‌نوشت‌های نیچه بیش از پیش تقویت می‌شود.
نیچه می‌نویسد که در یونان باستان سه شیوهٔ جنون وجود داشته‌است: جنون ساختاری (وجودی)، جنون عمد (ارادی) و جنون ساختگی (تظاهر).
در گفتارِ دیگری از همین اثر، نقش مؤثر جنون در تغییر و تحوّل جامعهٔ سنتی مطرح شده‌است:«تمامیِ رهبرانِ معنوی ملت‌ها به عوامل دیوانگی و شهادت متوسل می‌شدند و با تغییر آداب و رسوم جامعه روند راکد آن را متحوّل می‌کردند.»
نیچه در کتاب «دانش طربناک» می‌گوید که مردمِ عوام اشخاص برجسته و تاریخ‌ساز را دیوانه می‌پندارند:
«به چشم عوام، احساسات والا و سخاوتمندانه فاقدِ فایدهٔ عملی و در نتیجه به دور از واقعیت است… آدم‌های حقیر، آدم نجیب و بزرگ‌منش را دیوانه می‌پندارند، چون او سرشتِ نامعقول‌تری دارد. کشش انسان‌های برتر به طرف چیزهای استثنائی است، چیزهایی که هیچ جذابیتی برای سایر مردم ندارد.»
او همچنین در نامه‌ای به پیتر گاست صمیمی‌ترین دوست خود می‌نویسد:
«هر روز بیشتر به این واقعیت پی می‌برم که زندگی را نمی‌توان تحمل کرد مگر دیوانگی چاشنی آن باشد.»
#فلسفه #تاريخ #نیچه
دیوانگی عجیب فردریش نیچه
دیوانگی عجیب فردریش نیچه
Теги
فلسفهتاریخسیاستفیلسوفنیچهفردریش نیچهدیوانگیجنونعجیبداستانفکتحقیقتآلمانکانتهگلهیومدکارتکتابادبیاتتاریخیخداجهانکیهانphilosophyhistorypoliticsphilosophernietzcheFriedrich Nietzschecrazyfactsmindreasonstorygermankanthegelhumeexistensialismاگزیستانسیالیسمعقلذهنgodدینreligionقدرتاخلاقابرمردابرانسانزرتشتارادههایدگرسارترکامونیکشرgoodevil
