μπουρναζι μπεστ οφ δε μπεσττττ!!! αυτα ειναι ρεεεε!!!! οχι τωρα που επικρατεί θλιψη και παρακμη! Μας εφαγαν τα χιπστερομπαρακια και οι τσιπουρορεμπετοκαφενεδες!
Για να δωσω παντως μια ρεαλιστικη και προσωπική ματια στο ολο θέμα, αν και οπως βλέπουμε στο βιντεο επικρατεί ζωη ξεφαντωμα και τα λοιπά, οταν σύχναζα σε αυτα τα μαγαζια, η ιδια σκοτεινια και παρακμη επιικρατουσε στα ματια μου όπως και τωρα. Ως μεταλλας και ψαγμενος προγκρεσιβοροκας, απεχθανόμουν τα σκυλαδικα οπως και τα μπιτακια με ασβεστο μίσος ( ειδικα αυτο το κωλοτραγουδο στο 2:16. Γκρρρρ). Ο μονος λόγος που ακολουθούσα ηταν πως στο παρανοικο μου μυαλο πιστευα πως θα παιχτει κανα γκομενικο. Τζιφος βεβαια, οπως πάντα, με αποτελεσμα να μετρω τα ψιλα μου με το θολωμενο απο τα απανωτα gordon space βλεμμα μου αν βγαίνουν για να παρω το θλιβερό ταξι του γυρισμου για τον κολωνο. Παλι καλα που το μπουρναζι ηταν δίπλα. Τελικα γύριζα σπιτι, και το μονο που ειχα ως ελπιδα ειναι να εχει κανα καλο σοφτ πορνο το αλτερ κι οχι εκεινη την μαλακια με τον καθηγητη και την παρθενοπιπιτσα μαλακισμένη, μπας και την παιξουμε με επιπεδο.Βεβαιως το ειχα μετανιώσει που ειχα πάει, αλλα κάπου ηξερα μέσα μου, πως παλι οταν επεφτε το τηλεφωνο για να βγουμε, και ειδικα αν υπήρχε η μαγική πρόταση-παγιδα "θα έρθουν και κατι φιλες". παλι θα προδιδα τους rush και τους pink floyd για κάτι ευτελεις ουτοπικες ρομαντικές φαντασιώσεις.
