Slotlied van de voorstelling Raaklijn. Opgenomen in de Aalmarktzaal te Leiden, 7 december 2017.

Tekst: Jan Beuving
Muziek: Tom Dicke
Techniek: Rob Touwslager
Opname: Qmedia.nu

Laatste les

‘Guusje zag een negerjongen.
Vol verbazing bleef hij staan…’
Dat wordt zelden meer gezongen
maar mijn oma heft het aan.
Het zijn de onloochenbare
versjes uit haar kinderjaren.
Versjes die nu niet meer kunnen
toch moet ik ze haar maar gunnen
want haar tijden zijn verleden.
Aan dat lot valt niets te doen:
oma ademt in het heden
maar ze leeft weer in het toen.

Welke namen waarbij hoorden,
het zit niet meer op z’n plek.
En ze zoekt vergeefs naar woorden
voor een alledaags gesprek.
Maar, al gist ze naar gezichten,
ze citeert nog goed gedichten,
zingt nog liedjes, prevelt psalmen
maar het zijn de laatste halmen
op een kaalgeslagen akker.
In haar ooit zo scherpe brein
zijn alleen nog woorden wakker
die tot kunst verheven zijn.


Zij leert, zonder het te weten,
zo een laatste les aan mij:
Als je alles gaat vergeten
blijft de kunst het langste bij.
Toch hoop ik dat ik mijn dagen
als mijn hersens gaan vervagen
niet volbreng met foute liedjes
maar met leuke melodietjes
om de tangens uit te leggen
en nog steeds Fermat doceer.
Of misschien, wie zal het zeggen,
zing ik dan dit liedje weer.

свернуть