Γιατί "κολλάμε" στη σχέση μας με τον Νάρκισσο; Γιατί η σχέση με κάποιον που πάσχει από Ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας γινεται εθιστική; Ποιος είναι ο μηχανισμός σε καθαρά ενδοκρινολογικό επίπεδο; Η σχέση με τον Νάρκισσο λειτουργεί όπως θα λειτουργούσε η σχέση μας με ένα ναρκωτικό. Στο στάδιο του της εξιδανίκευσης στο οποίο ο Ναρκισσιστής μας βομβαρδίζει με αγάπη, εκκρίνεται οξυτοκίνη, με αποτέλεσμα να νιώθουμε ευφορία, ευτυχία, χαρά. Όταν ο Νάρκισσος αποτραβήξει το ενδιαφέρον του για μας, εκκρίνεται αδρεναλίνη, η ορμόνη που μας κρατά σε εγρήγορση μπροστά σε έναν επικείμενο κίνδυνο. Όταν ο Νάρκισσος επαναφέρει το ενδιαφέρον του προς εμάς, κάνοντας hoοvering, η αγωνία μπροστά στο φόβο εγκατάλειψης υποχωρεί, εκκρίνεται εκ νέου οξυτοκίνη και δημιουργείται εκ νέου αίσθημα ευφορίας. Αυτό το γιο γιο ορμονών είναι εξαιρετικά εθιστικό .

свернуть