4 maja 1970 roku w Teatrze Telewizji miał premierę spektakl utworu Juliusza Słowackiego "Balladyna" w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich.
Autor muzyki – Jerzy Maksymiuk. Śpiew – Anna German.
Balladyna Juliusza Słowackiego to wybitne dzieło polskiego romantyzmu. Dramat został ukończony w grudniu 1834 roku, a wydany pięć lat później w Paryżu. Powstał na emigracji w czasie dyskusji na temat przyczyn niedawnej klęski powstania i debat nad wspólną historią i przyszłym losem narodu. Poeta połączył w tym utworze realizm i fantastykę, koncentrując się na analizie postaw i czynów bohaterów. Osadzona na tle baśniowych dziejów opowieść o dwóch siostrach – Balladynie i Alinie – stała się bardzo popularna. Wywarła duży wpływ na muzykę, malarstwo czy rzeźbę, a powstałe na przestrzeni lat jej liczne inscenizacje, zrealizowane przez wybitnych reżyserów i aktorów scen polskich, cieszyły się ogromnym zainteresowaniem.
Balladyna Juliusza Słowackiego lekturą dziewiątej odsłony Narodowego Czytania. (Wspólne czytanie utworu odbyło się w sobotę 5 września 2020 roku.)
Tekst:
Matko, w lesie są maliny,
Niechaj idą w las dziewczyny.
Która więcej malin zbierze,
Tę za żonę pan wybierze.
Tę wybierze pan.
Obie kocha pan;
Obie wzięły dzban:
Która więcej malin zbierze,
Tę za żonę pan wybierze.
Tę wybierze pan.
Tobie szatan stróż
Włożył w rękę nóż;
Siostra twoja rwie maliny.
A ty? A ty? Nóż twój siny
Poczerwieniał krwią…
Na twej czarnej brwi,
Niby kropla krwi.
Kto wie, z jakiej to przyczyny?
Od maliny? lub kaliny?
Niby kropla krwi.
Niby kropla krwi.
