Παραγωγή: Raw Verse
Αγρίνιο & Δράμα
Στίχοι:
Εμπαθής
Προτιμώ τον έρωτα στη φύση, τη γύρα στα βουνά και το ελληνικό κρασί από το χασίσι.
Τη βγάζω στην ταβέρνα του χωριού κάπου τη δύση και μετά στη γειτονιά με την πενιά κάποιου δερβίση.
Έχουμε πάνω στην παράδοση επενδύσει και στ' αρχίδια μου αν αυτό θα πουλήσει!
Έχουμε τη λύση για ποιοτική ζωή μέσα στην κρίση μα ο κόσμος προτιμά μία ζωή στο γαμήσι.
Έχουνε λαλήσει απ' την παράνοια, το τρέξιμο, τα δάνεια, το άγχος και έτσι τώρα πια τα 'φτύσαν.
Κι όταν ήρθαν και ρωτήσαν πως στο διάολο ζω ωραία; Είπα φτάνει ένα λημέρι στη φύση με τζάμι θέα!
Εγώ δε σφάζομαι για μούφες, έχω άλλο τρόπο ζωής, κι όταν εκπαιδεύεσαι να ζεις με λίγα είσαι ευτυχής.
Φτάνει να δεις που παίζει ουσία και στη φάση της μαγκάκο μου να μπεις, με τα μπούνια, το μπορείς; Δε μπορείς!
Γιατί σε μάθανε να βγάζεις πέντε φράγκα, να τα δίνεις σε γιατρούς, σε γούστα και σ' ό,τι σε κάνει μαλάκα.
Δε σου μάθανε να νιώθεις την Ελλάδα κι ν' απλή φιλοσοφία που 'χε πάντα, τώρα πάρ'τα και κουβάλα τα τα βάρη σου...
Κοίτα να σώσεις το τομάρι σου στο μπάχαλο λεβέντη, καλή η γεμάτη τσέπη.
Μα αυτή δε σου επιτρέπει πάντοτε να ζεις ωραία, γιατί μπρος στις αρρώστιες σίγουρα αλλάζει η θέα!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Μάθε με τα λίγα, να 'χεις ήρεμη ψυχή,
όλοι εξαρτημένοι από καθεμιά φτηνή ουτοπία.
Όλοι τρέχουν να πλουτίσουν για να ζήσουν τη ζωή,
μα αυτή δεν έχει πολύπλοκη φιλοσοφία! (Δις)
Κι είναι μαλακία το να μη βλέπουνε οι άνθρωποι ν' αλήθεια,
συνήθισαν στο ψέμα και στα ηλίθια.
Παραμύθια που τυχαίως δε φτιάχτηκαν,
θάψανε το ελληνικό πνεύμα και απολίτιστοι στα ύψη βγήκαν!
Ξίφης
Μαθημένοι στα πολλά, είτε στα λίγα, βάστα καρδιά μικρού παιδιού κι ετοιμοπόλεμος σε κάθε.
Καταιγίδα, ζω απλά κι ελληνικά, τιμώ τον τόπο που μεγάλωσα και τη λέξη πατρίδα!
Έχω τα μάτια μου ανοιχτά γιατί γεμίσαμε πισώπλατα παιχνίδια, με φίδια, που θέλουνε να.
Σε κατασπαράζουν, σου γεμίζουν το μυαλό με παραμύθια, σκουπίδια που μοιάζουν άνθρωποι!
Μα την ανθρωπιά δε μάθανε, δε 'μάθαν ν' αγαπάν και βγάζουνε το δηλητήριο κάθε φορά μέσα από τα στήθια.
Μάθε με τα λίγα κι άσε τα πολλά πολλά, δε θα βρεις εκεί φίλε την ανθρωπιά.
Μαθημένος με τα λίγα είναι σα να 'χεις τα πάντα, γιατί δε παίρνεις χαμπάρι πουθενά, γιατί έχεις.
Μέσα σου χρυσή καρδιά και αυτό είναι τα πάντα, γιατί για φράγκα αλλάζει ακόμα και η συμπεριφορά.
Αυτή έχουμε για κληρονομιά, τη λεβέντικη καρδιά μας, πάμε κόντρα στο καιρό και ξαναχτίζουμε πάλι.
Απ' την αρχή τα όνειρά μας, ό,τι έχουμε σου δίνουμε και την αλήθεια μάθαμε ποτέ μας να μην κρύβουμε.
Επάνω στα γραπτά μας, ένα κουράγιο φίλε και μια προσευχή μας έχει μείνει μόνο για παρηγοριά μας, να 'χουμε την υγειά μας!
-Video Upload powered by [ Ссылка ]
