Թալիշը փակեց 2016, փակեց նեղսրտած, բայց վճռակամությամբ լեցուն, թախծոտ, բայց լավի հանդեպ հույսը չկորցրած: 2016-ը թալիշեցին ճանապարհեց Թալիշում, որքան էլ թշնամին իր սև ձեռագիրը թողեց երբեմնի այդ ծաղկուն գյուղում: Երկրի նախագահի հետ թալիշեցիները բաժակ բարձրացրեցին` ուխտելով թիկունք լինել մեկ մեկու` օր առաջ գյուղ վերադառնալու գերնպատակով: Տարվա վերջին օրը` պերճախոս լռությամբ…
Талиш завершает 2016-й, завершает с обидой, однако полный надежд, с грустью, но не потеряв надежду на лучшее. 2016 год талишцы проводили в Талише, несмотря на то, что враг оставил свои черные следы в этом когда-то цветущем селе. Талишцы подняли бокалы вместе с президентом, поклявшись быть опорой друг для друга, ради того, чтобы на день раньше вернуться в село. Последний день года – в красноречивом молчании…
Talish concluded 2016. People were worried but decisive, lonesome but optimistic. People celebrated 2016 in Talish no matter how hard the enemy tried to destroy the prospering village. Together with the president people from Talish drank to national unity, promising to support each other with the aim of coming back to their village.
