Link do wykładu: evenea.pl/event/asperger16/
"Czekając na Godota" to sztuka napisana przez Samuela Becketta będąca teatrem absurdu. Ukazuje dwójkę bezdomnych, którzy wciąż czekają na nadejście Godota mamieni i zapewniani przez napotkanego chłopca. Autor ukazuje bezsens tej sytuacji i coraz słabszą motywację do czegokolwiek.
I tu następuje analogia do niektórych rodziców i rodzin, którzy straszeni, zapewniani i motywowani przez niektórych specjalistów i psychoterapeutów czekają miesiącami i latami na zmianę w swoim dziecku. Owa zmiana i poprawa "funkcjonowania" dziecka staje się celem. Godotem, na którego się czeka. Króliczkiem, którego się goni. Nie ma co się dziwić - rodzice bardzo kochają swoje dzieci i są w stanie zrobić dla nich wszystko.
Zwłaszcza, że ich chęci, obawy, troska są podsycane... przez specjalistów, terapeutów, psychologów, którzy używają wobec rodziców manipulacji i po prostu kłamstwa:
- Twoje dziecko musi chodzić na terapię do nas, bo inaczej źle się to dla niego skończy
- każdy rok zwlekania z terapią, to wielka strata dla dziecka autystycznego
- nasza terapia podnosi IQ dziecka!
- nasza terapia jest skuteczna i jest to udowodnione naukowo!
- po naszej terapii można spodziewać się poprawy funkcjonowania Waszego dziecka!
- oj... nie wyszło? To Wasza wina - nie było współpracy ze strony rodziców!
Powyższe "mądrości", kłamstwa i manipulacje można usłyszeć w wielu ośrodkach terapeutycznych, od terapeutów, a nawet od psychologów, którzy w etos swojej pracy powinni mieć wpisaną moralność, a nie straszenie i oszukiwanie przerażonych rodziców!
Czy to oznacza, że należy zrezygnować z terapii dziecka? Absolutnie nie! Natomiast "czerwona lampka" powinna się Wam zaświecić przy próbie manipulowania Wami, jak powyżej. Jak poznać czy ośrodek terapeutyczny, dany rodzaj terapii czy po prostu terapeuta spełnia swoją rolę? Dlaczego powyższe frazy są kłamstwem i manipulacją? Zapraszam do wysłuchania materiału!
Pamiętajcie! Psychoterapia jest jak lekarstwo - nie wolno jej zapisywać "na wszelki wypadek". Nie spełni swojej roli, jeśli psychoterapeuta nie zbuduje pozytywnej relacji z dzieckiem. Aby dziecko uczestniczyło w zajęciach psychoterapeutycznych - musi mieć na nie zasoby!
