Tanrı hakkında konuşmanın ussal temeli, Tanrı'nın varlığı değil, Tanrı'nın neliğidir.
Nasıl sormalı o halde: "Tanrı nedir?" mi, "Tanrı kimdir?" mi?
Tanrı bir kişi midir, yoksa bir şey veya bir tasarım mıdır?
Tanımlanmamış bir Tanrı kavrayışından hareketle Tanrı var mıdır, yok mudur sorusu anlamlı bir soru mudur?
Bir yadsıma biçimi olarak Tanrıtanımazlık (ateizm), daima önceden bir tanrı tasarımı varsaymak zorundadır, çünkü varolduğu savlanan bir şey, bir kişi tasarımı tarafından öncelenmeksizin yadsıma "yok yoktur" totolojisinden başka bir anlam ifade etmez.
Din eleştirisi tanrı eleştirisinden daha sahici, dolayısıyla daha siyasal bir yadsıma biçimidir, çünkü eleştirdiği şey, kişi, topluluk ve kavram belirlenimlerini önünde tanımlanmış olarak hazır bulur, onların varlığını değil, belirlenimlerini eleştirir.
Tanrı eleştirisi din eleştirisine göre "kaçak güreşmek"tir, bir tür "havanda su dövmek"tir, çünkü yadsımanın hiçbir siyasal ve entelektüel yükünü üstlenmez. Bu yüzden bir hiçleme, bir yoksama konforudur.
Tanrının varlığını yadsımak, tanrının neliğini yadsımaktan çok daha kolaydır, çünkü hiçbir bilgiye gereksinim duymaz. Yokluk savı (salt yadsıma) daima bir inanç olarak kalır, bir ergen ideolojisi olarak iş görür, çünkü takım tutmak gibidir: yadsıyanın kanında hangi renklerin aktığına başkalarınca karar verilmiştir.
Deizm ateizmin çürümüş biçimidir, çünkü o da bir imgesel soyutlamadır. Oysa kavramsal soyutlama için yadsımanın bir toplumbilimsel, siyasalbilimsel zemini vardır. Deizm bu yüklerden kendini korur ve bireysel imgelemin öznelliğinde başınabuyrukluğun tadını çıkarır.
Not: Söyleşileri sürdürebilmek için desteklerinizi bekliyoruz, lütfen kanalımıza "abone" ve "üye" olmayı unutmayınız!
Katıl butonu için:
[ Ссылка ]
Düzenli dersler için:
[ Ссылка ]
