موسيقي مقامي شرق مازندران را موسيقي تبري(يا کتولي) مي‌نامند.

موسيقي تبري بر مقام‌هاي آوازيِ چند استوار است. اما دسته ديگري از اين مقام‌ها نيز، منظومه‌هايي هستند که بر پايه داستان استوارند.

اين مقام‌ها را به اصطلاح ريزمقام نيز ميگويند، که حالت خلاصه شده‌ايي از مقام‌هاي اصلي هستند، با شتاب و ريتم تند اجرا ميشوند و اداي کلمات در آنها زيرحلقي است.

منظومه "عباس مسکين"، يا "عباس مسکين و فاطمه دلخون"، يکي از معروفترين منظومه‌هاي موسيقي تبري است که سرگذشت عاشقانه‌اي است از دو جوان به نام عباس و فاطمه که در آرزوي ازدواج هستند ولي به دليل پيچيدن حکايت عاشقي‌شان در منطقه، آن دو را از هم جدا ميکنند و ... .

اين هم بخشي از اين منظومه بلند است؛ زبان حال عباس و فاطمه، در شب حنابندان فاطمه و هنگامي که ميخواهند او را به زور به شخص ديگري (صدرالله خان) شوهر بدهند.

آواز و دوتار آهنگ از محمدرضا اسحاقي، يکي از آخرين خنياگران شرق مازندران است. منظومه‌ي عباس مسکينِ او بسيار شهرت دارد و اجراهاي متعددي داشته است.
جهانگير نصر اشرفي در مجموعه‌ي گوسان پارسي که زير نظر حوزه هنري منتشر شد، اجراي نسبتا کاملي از اين منظومه را از او ثبت و ضبط کرده است.

свернуть