شرح مقدمه‌ی گلستان سعدی توسط دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی

اجرا: دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی
خواننده: شهرام ناظری

بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و به شکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمت شکری واجب
از دست و زبان که برآید کز عهده شکرش به در آید

اِعملوا آلَ داودَ شکراً وَ قلیلٌ مِن عبادیَ الشکور
بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد
ورنه سزاوار خداوندیش کس نتواند که به جای آورد

شعر خوانده شده توسط شهرام ناظری:
بیداد رفت لاله بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را

هر لاله ای که از دل این خاکدان دمید
نو کرد داغ ماتم یاران رفته را

ای کاش ناله های چو من بلبلی حزین
بیدار کردی آن گل در خاک خفته را


Moghadame Dibache ye Golestan e Saadi

Dr. Gholam Hossein Ebrahimi Dinani
Dr. Ismail Mansouri Larijani
Shahram Nazeri

свернуть