اگر دایناسورها بر اثر برخورد یک سیارک به زمین منقرض نشده بودند، دنیای امروز چه شکلی داشت؟ حضور دایناسورها چه تاثیری بر پستاندارانی مانند ما میتوانست داشته باشد؟
عامل انقراض دایناسورها فاجعهای است که به سختی میتوانیم آن را تصور کنیم. ۶۶ میلیون سال پیش یک سیارک به قطر ۱۵ کیلومتر به زمین برخورد کرد که قدرت تخریب آن ۱۰ میلیارد بار بیشتر از بمب اتمی فاجعه هیروشیما بود. هر چیزی که در شعاع چندصد کیلومتری محل برخورد بود به دنبال انفجار رادیواکتیو کاملا نابود شد و لرزههای ناشی از برخورد سیارک، سونامیهای عظیمی را ایجاد کرد که نیمی از زمین را به سرعت پیمودند.
حتی جو زمین هم احتمالا آتش گرفت و هیچ جانوری با وزن بیشتر از ۲۵ کیلوگرم، جان سالم به در نبرد. تقریبا ۷۵ درصد از همه گونههای موجودات زنده از جمله دایناسورها منقرض شدند و تنها دایناسورهای کوچک پرنده که پرندگان امروز از نسل آنها هستند، زنده ماندند.
اما چه میشد اگر تاریخ جور دیگری پیش میرفت؟ چه میشد اگر آن سیارک به زمین نمیخورد و تنها از نزدیکی سیاره ما عبور میکرد یا اینکه تنها چند دقیقه زودتر به زمین میرسید؟ این سناریو که برخی پژوهشگران بر روی آن مطالعه کردهاند، ایده اصلی مستند بیبیسی با عنوان "روز مرگ دایناسورها" شده است.
شان گولیک، زمینشناس دانشگاه تگزاس، میگوید که اگر سیارک تنها چند دقیقه زودتر یا دیر به زمین رسیده بود، به جای برخورد به آبهای کمعمق شبه جزیره یوکاتان مکزیک، ممکن بود در اقیانوس اطلس یا آرام غوطهور شود. همین تغییر کوچک میتوانست بخشی از نیروی عظیم تخریبی را جذب کند و انفجار رسوبات گوگردی را مهار کند که تا ماهها و سالها بعد جو زمین را فرا گرفتند.
با این حال همین تغییر هم نمیتوانست جلوی فاجعه و انقراض بزرگ را بگیرد، اما برخی دایناسورهای بزرگ ممکن بود زنده بمانند. فکر کردن به این روند تاریخی جایگزین، برای پژوهشگرانی که روی دایناسورها مطالعه میکنند یک آزمایش فکری تحریک کننده است. آیا ممکن بود دایناسورها امروز در سیاره ما حضور داشته باشند؟ چه نوع دایناسورهای جدیدی ممکن بود از آن دایناسورهای نجات یافته از انقراض به وجود آید؟ آیا امکان داشت که دایناسورها در مسیر تکامل خود به هوشی انسانگونه دست پیدا کنند؟ آیا انسان به گونهای تکامل مییافت که بتواند راهی برای زنده ماندن در کنار این موجودات غولپیکر پیدا کند؟ درست شبیه آن چیزی که در فیلم "دایناسور خوب" ساخته کمپانی دیسنی به نمایش در آمده است.
برخی پژوهشگران استدلال میکنند که حتی بدون برخورد سیارک هم ممکن بود که دوران سلطه دایناسورها بر روی زمین در حال پایان بوده باشد.
مایک بنتون، دیرینشناس دانشگاه بریستول بریتانیا میگوید: "من دیدگاه تاحدودی غیرمتعارف را دنبال میکنم و معتقدم که دایناسورها به هر حال به دلیل سرمایش اقلیمی محکوم به انقراض بودند. آنها تا پایان دوران کرتاسه هم به دشواری قدرت خود را حفظ کرده بودند، اما میدانیم که پستانداران رو به تنوع بودند و دایناسورها از حدود ۴۰میلیون سال قبل در حال انقراض بودند."
آقای بنتون فکر میکند که پستانداران به هر حال جای دایناسورها را میگرفتند و همچنین در یکی از مقالههای پژوهشی خود گفته است که دایناسورها در جایگزین کردن گونههای منقرض شده، بسیار کندتر از پستانداران بودهاند.
در مقابل کارشناسان دیگر دیدگاه کاملا متفاوتی دارند. تام هولتس، پژوهشگر دایناسورهای گوشتخوار از دانشگاه مریلند آمریکا، تایید میکند که دایناسورها ممکن بود به هر حال منقرض شوند که علت آن میتوانست انفجار مهیب و فوران گدازههای آتشفشانی در هند باشد. با این حال آقای هولتس می گوید که "به جز این در دوران پالئوسن که درست بعد از دوران کرتاسه بوده است عامل دیگری نمیتوان یافت که بر شرایط زیستی دایناسورها تاثیرگذار بوده باشد و به همین دلیل دایناسورهای دوران کرتاسه قاعدتا باید در این دوران هم به راحتی میتوانستند زندگی کنند."
استفن بروسات، پژوهشگر دانشگاه ادینبورگ، اضافه میکند که دایناسورها به مدت ۱۶۰ میلیون سال به خوبی بقا یافتند و در مقابل تغییرات اقلیمی دوام آوردند و تنوع زیادی هم داشتند. به گفته آقای بروسات "دایناسورها همچنان در پایان دوران کرتاسه قابلیت خوبی برای انطباق با محیط داشتند و این نمیتواند نشانه گونهای در حال انقراض باشد که صرفا منتظر نشسته تا یک سیارک بیاید و آنها را نابود کند. این نشانه گروهی از جانوران است که هنوز قابلیتهای تکاملی بسیاری داشتهاند."
اگر دایناسورها منقرض نشده بودند، ممکن بود که امروز بتوانیم در پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده تیراناسوروسهای غولپیکر را از نزدیک ببینیم
اگر دایناسورها منقرض نشده بودند، ممکن بود تریسراتوپس یا دایناسور سهشاخچهره به شکل یک جانور پرسرعت و علفخوار تکامل یابد که میتوانست شبیه پستانداران امروزی در علفزارها باشد
اگر دایناسورها منقرض نشده بودند، ممکن بود آسمان امروز شهرهای ما تحت سلطه پتروسورهای غولپیکر با بالهای عظیم باشد
اگر دایناسورها منقرض نمیشدند، پستانداران اولیه در مواجهه با شکارچیان بیشتر زندگی سختتری میداشتند
اگر آن سیارک به زمین نخورده بود، ممکن بود امروز برای دیدن دایناسورها نیازی به بازدید از موزه تاریخ طبیعی نمیداشتیم
#سناریو_علمی #دایناسورها #یوسین
انقراض دایناسورها,دایناسورها,دایناسورها چگونه منقرض شدند,انقراض,دایناسور,دلیل اصلی انقراض دایناسورها,چرا دایناسورها منقرض شدن,علت اصلی انقراض دایناسورها,انقراض دایناسور ها,دایناسور واقعی,چرا دایناسور ها منقرض شدند,دلیل انقراض دایناسورها,انقراض دایناسورها با شهاب سنگ,دلیل انقراض دایناسورها چه بود؟,dinosaur,Extinction of dinosaurs,science documentary,mysteries,hypothetical,hypothetical scenario,yocin,چی میشد اگه دایناسورها هرگز منقرض نمیشدن؟,Prehistoric creatures
چی میشد اگه دایناسورها هرگز منقرض نمیشدن؟
Теги
انقراض دایناسورهادایناسورهادایناسورها چگونه منقرض شدندانقراضدایناسوردلیل اصلی انقراض دایناسورهاچرا دایناسورها منقرض شدنعلت اصلی انقراض دایناسورهاانقراض دایناسور هادایناسور واقعیچرا دایناسور ها منقرض شدنددلیل انقراض دایناسورهاانقراض دایناسورها با شهاب سنگدلیل انقراض دایناسورها چه بود؟dinosaurExtinction of dinosaursscience documentarymysterieshypotheticalhypothetical scenarioyocinچی میشد اگه دایناسورها هرگز منقرض نمیشدن؟Prehistoric creatures