1.
To zaczeło się tak,
on był młody ona też.
Chcieli poużywać życia,
ziomek wiesz, ziomek wiesz jak jest.
Wyglądało na to, że to dobra para,
wolny czas spędzali razem,
od wieczora do białego rana,
lecz pewnego dnia powiedziała takie słowa:
"życie jest krajobrazem ciągle się zmienia,
dziś jesteśmy razem a jutro pozostaną tylko wspomnienia".
Chłopakowi dało to wiele do myślenia,
lecz doszedł do wniosku, że już długo są razem,
i ciągle coś się zmienia w ich związku.
Od momentu kiedy poznał tą dziewczynę,
rzucił alkohol i rzucił heroinę,
nie liczyła się dla niego już bibułka,
wybrał bardzie agresywny sport,
więc przesiadł się na dwa kółka.
Dobry ziomuś noi ty dobry Boże,
wiesz jak łatwo można stracić życie na motorze,
ale on był pewny siebie i swą dziewczynę,
i siebie widział już w niebie,
codzień szeptał jej do ucha:
"co chcesz będziesz miała,
czy gwiazd tysiące,
czy oczy niebieskie marzące,
czy jasne słońce na niebie,
te ciche słowa, że ja KOCHAM CIEBIE".
Lecz nadszedł dzień gdy podjechał pod jej dom to zobaczył,
ona wybrała złą drogę i połknęła haczyk,
ziomek wiesz co to znaczy,
bo dziewczyna nie czekała na niego,
ale była wtulona w ramiona innego,
gdy zobaczył to zdarzenia włączył motor i pojechał przed siebie,
wybrał taką drogę o której na pewno nikt nie wie.
2.
Chłopak zdenerwowany całą tą sytuacją,
Bóg obdarzył go nieprzyjemną atrakcją.
Skrzyżowanie, czerwone światło, dwieście na godzinę,
wszystko trwało krótką chwilę.
Auto, człowiek w ogóle nie świadomy swoich błędów,
złością oślepiony, chwila nieuwagi,
było wielkie bum, nie widział co teraz stracił.
Pięć minut karetka, szybki dojazd do szpitala,
chłopak trafił na oiom, to była kara,
pęknięta czaszka zniaźdżone kręgi,
śpiączka za wysoka gorączka,
lekarz: "nie ma już ratunku dla tego człowieka".
Trzeba teraz czekać, telefon matka popłakana:
"co ty zrobiłaś kurwo jebana".
dziewczyna załamana nie widziała co zrobić pojechała do niego,
zobaczyła go całego połamanego.
Nie mogła sobie wybaczyć tego co zrobiła,
widziała, że wybiła jego godzina,
siedziała przy nim dzień i noc, w ogóle nie spała ciągle płakała,
Ksiądz przyszedł na ostatnie namaszczenie,
ostatni gwoźdź to trumny, on był już dla niej wspomnieniem,
chłopak sił omnie wspomniał dobre chwile,
latali bo niebie jak dwa motyle,
i wszystko się urwało zobaczył białe ściany,
płacz dziewczyny, to był cud był szczęśliwy,
że była przy nim znów zasnął,
pielęgniarka powiedziała że jest co raz lepiej,
dziewczyna była w siódmym niebie, lekarz wpuścił ja na sale,
"ma Pani pięć minut" czuła się doskonale,
siadła przy nim zmoczyła go łzą,
ona miała wielką moc, on otworzył oczy chwycił ją za dłonie i powiedział:
kocham Cię i to był koniec.
