Ճամփա

Նայեմ երկինք, դուն սգվոր ամպ ի՞նչ կլացես գլխիս,
Չքվի՛ր․․․
Ճամփես երկար, դուն սև թռչուն ի՞նչ կկանչես քու սև խոսքերն իմ հետքեն,
Լռի՛ր․․․

Քնքուշ աղջիկ, համբույր մը վերջին,
Ներիր սրտիկ, կանչում է, չի լռում հոգին իմ ՝
Փուշ ճամփեն, քարոտ ճամփեն․․․
Իմ փուշ ճամփեն․․․ իմ փուշ ճամփեն։

Հայացքս շրջեմ, հրե՜ն լեռներն կթաքցնեն տնակն քաղցրիկ․․․
Քաղցրիկ․․․

Բռունցքն ու իմ զարկն, արևն արդար,
Ու խոսքն առակ լինեն ճրագ Լուսավորչի
Իմ փուշ ճամփին՝ քարոտ ճամփին․․․
Իմ փուշ ճամփին․․․ իմ փուշ ճամփե՜ն։

свернуть