เนื้อเพลง
ทุกๆครั้งที่เปิดดูละคร มีบางตอนที่ฉันเองไม่อาจมี ในละครมีผู้ชายดี๊
คงเป็น ใครคนที่เธอนั้นใฝ่ฝัน แต่กลับมาสู่ชีวิตจริง
ไม่มีให้อิงอะไร ใครๆ ก็มองเราไม่ดี งั้นผู้ชายดีดีคงมีแต่ในนิยาย
งั้น ผู้ชายอย่างฉันก็ต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีดีมันมีแค่ในนิยาย ฉั้นก็แค่ผู้ร้ายถึงรักแค่ไหนคงต้อง
ตาย สุดท้ายเค้าได้เธอไปครอง
ใครบอกว่าชีวิตเหมือนในละคร ชีวิตกูยิ่งกว่าละครอีก...
ฟังกันนะ ฟัง ระวัง!!! ถึงร้ายก็รักนะ เกเรอย่างไรก็รักนะ
หน้าตาเป็นตัวกำหนด เทวดาเขียนบทยังไงกันวะ
อยากเกิดเป็นตัวพระ แต่เค้าลิขิตให้เป็นตัวร้าย ใครจะรู้ว่าทศกัณฑ์รัก
นางสีดามากกว่าเท่าไหร่ ถึงร้ายก็รักจริง
ไม่ใช้สลิงไม่ใช้สตั้นท์ เหนื่อยใจก็ลิโพ นางเอกร้องโฮ สั่งน้ำส้มคั้น
อกหักมาทีไม่มีคนดูเห็นใจ จะเปิดศึกชิงนาง
ก็คงต้องแพ้เรื่อยไป จะมองทางซ้ายจะมองทางขวา กูมันตัวโกงนี่หว่า
มือ ถือดอกไม้ไว้หนวดไว้เครา คนหาว่าโจรป่า
โรมรันพันตู ความรักของกูชักมัน ขีดๆ เขียนๆ กันไป เฮ้ย!!!!! เดี๋ยว
กู เล่นไม่ทัน จะรีบไปไหน สงครามยังไม่จบ
กูยังต้องรบอีกครั้ง มึงคิดว่ามึงรักเธอเท่าไหร่ กูมากกว่าพันครั้ง
จะยอมตามพลีกาย ช่วยให้ละครขายดีเกิดชาติหน้าฉันท์ใด
ขอเป็นพระเอกซักที โลกของฉันมันต่างจากละคร มันเป็นตอนที่ฉันเอง
ต้องผิดหวัง ความเป็นจริงที่ต้องเจออีกครั้ง
ความลำพังที่คู่กันกับตัวร้าย ผู้ร้ายก็ต้องลงไปกอง
